Bliscy sercom podopiecznych zjechali do gościnnego DPS-u w Tonowie

Wydarzenie zawsze ma wyjątkowy charakter. Przybywają bliscy podopiecznych DPS-u, osoby i instytucje współpracujące z dyrekcją i pracownikami domu. Uroczystość rozpoczyna się mszą świętą, której przewodniczy proboszcz parafii żernickiej - obecnie jest to ks. Leszek Sobieralski, jednocześnie duszpasterz DPS-u.

To także czas na podsumowanie ostatniego roku działalności oraz przedstawienie planów na kolejne miesiące. O tym opowiadał podczas imprezy i specjalnego wystąpienia obecny dyrektor placówki Mirosław Staszewski.
Organizatorzy każdorazowo dbają o oprawę artystyczną. Mieliśmy przyjemność wysłuchać występów chóru Jaśmin ze Żnina oraz zespołu folklorystycznego Pałuki z Sarbinowa Drugiego.

Ciekawie wypadły scenki teatralne przygotowane przez pracowników i podopiecznych DPS-u.
Tuż po mszy św. spotkanie przerodziło się w rodzinną biesiadę z muzyką, a wszystko przy pięknej pogodzie, w otoczeniu zieleni i z poczęstunkiem.

Już ponad wiek

Warto przy tej okazji przypomnieć nieco z dziejów DPS-u.

Dom w swej historii wielokrotnie zmieniał i nazwę i podporządkowanie organizacyjne. Zawsze jednak pełnił funkcje opiekuńcze dla ludzi chorych psychicznie bądź somatycznie. Pierwszym powojennym kierownikiem domu był Michał Kusiciel z Poznania. Administrował on domem w latach 1946-1950.

Następnie przez rok domem kierował Edmund Zientkiewicz. W latach 1952-1955 szefowała tu Klara Marciniak ze Żnina. Były to ciężkie czasy dla domu zarówno w sensie materialnym, jak i terapeutycznym.

Od 1955 do 1958 roku domem kierował Władysław Baranowski z Janowca Wlkp. , później Zdzisław Drzewiczak ze Skórek i Kazimierz Gałuszka z Inowrocławia.

Mieszkańcy za niewielkie wynagrodzenie byli zatrudniani do prac polowych i przy obsłudze zwierząt gospodarskich. Od 1960 do 1981 roku domem i gospodarstwem pomocniczym przewodził Marian Konieczka z Tonowa.

W 1966 roku została przy domu zbudowana szklarnia. Była ona wykorzystywana do produkcji warzyw i kwiatów na własny użytek i jako miejsce do prac terapeutycznych dla mieszkańców.

Po śmierci Mariana Konieczki dyrektorem został Stanisław Rzeszewski ze Żnina i tak było do 1992 roku.
Jednocześnie od 1988 r. zaczął się okres rozbudowy i kapitalnego remontu.

Po S. Rzeszewskim wielokrotnie zmieniali się zarządzający, by wreszcie od 1996 roku szefowanie powierzyć Józefowi Łukomskiemu z Janowca Wlkp.

Ostatecznie, po długich perypetiach, rozbudowę domu zakończono wiosną 1996 roku.

W kwietniu 1997 roku przystąpiono do kapitalnego remontu zabytkowego dworku.

Uroczystego otwarcia i poświęcenia dworku oraz nadania aktu erekcyjnego kaplicy dokonał ksiądz arcybiskup Henryk Muszyński - metropolita gnieźnieński. Kaplica jest pod wezwaniem Matki Zbawiciela. Zaprojektował ją architekt Jaromir Czernichowski z Gdańska, a wystrój kaplicy wykonał Bogusław Matuszewski, rzemieślnik z Janowca Wlkp.

Z chwilą zakończenia rozbudowy i remontów w sposób wyraźny poprawiły się warunki socjalno-bytowe mieszkańców Domu Pomocy Społecznej. Powierzchnia mieszkalna przypadająca na jedną osobę to 8,5 m.
Mieszkańcami opiekuje się wysoko wykwalifikowany zespół pracowniczy. Dom przeznaczony jest dla 85 osób przewlekle psychicznie chorych.

Zabudowania otoczone są parkiem z drzewostanem liściastym. Znajdziemy tu dwie wiekowe lipy - pomniki przyrody. Dobrze rozwiązane są również problemy ekologiczne. Kotłownia nie zadymia już terenu. Ścieki, które dawniej płynęły prosto do jeziora Tonowskiego, obecnie są oczyszczane we własnej oczyszczalni, tłoczone 1,5 km do rowu śródpolnego, i dalej stamtąd czyste i dotlenione wracają do jeziora. Rozbudowa Domu Pomocy Społecznej przyczyniła się także do rozwoju wsi.

Personel , wspólnie z radą sołecką Tonowa, inicjuje pikniki i inne imprezy okolicznościowe.

Dla placówek pomocy społecznej, przy wsparciu powiatu żnińskiego i we współpracy z parafią NMP w Żernikach, we wrześniu organizowane są zawody sportowe nordic walking , a w październiku XV Przegląd Zespołów Artystycznych.