Karmelickie dobra, dziobaty parobek

     W Bydgoskim Antykwariacie Naukowym odnaleźliśmy drugą akwafortę Karla Heinricha Schulza, Niemca z pochodzenia, urodzonego w Bydgoszczy w 1884 roku. Tydzień temu prezentowaliśmy jego rycinę dokładnie odwzorowującą Brdę i fragment Wyspy Młyńskiej. Dziś prezentujemy drugą, równie unikalną i cenną - akwafortę przedstawiającą pierwszy, bydgoski teatr.
     - Prusacy byli bardzo pedantyczni w opracowywaniu dziennika. Wydawany był w dwóch językach: polskim i niemieckim - wyjaśniał Wiesław Dreas.
     - Akwaforta pochodzi ze zbiorów Zbigniewa Gierszewskiego, wybitnego kolekcjonera, miłośnika Bydgoszczy, który stworzył przepiękny zbiór książek i obrazów ilustrujących dawne miasto. Dla Bydgoszczy żył i pracował - powiedział Wiesław Dreas, prezentując obraz.
     Plac Teatralny
     Dodajmy, że w pobliżu pierwszego teatru znajdowały się karmelickie ogrody i zabudowania klasztorne (od XVI w. murowane). Teatr spalił się dwa razy, a na jego miejscu wzniesiono nowy projektu Christiana Henryka Seelinga (architekt berliński). Wiele lat był tam też drewniany most łączący ulicę Karmelicką z Wyspą Młyńską, a po kasacji klasztoru na placu Teatralnym znajdowały się dwie restauracje z ogrodami. Pierwszą, nazywano dworem. Druga, poła ok. 1850 roku po podziale ogrodu teatralnego i w 1863 stała się własnością majątku i browaru w Myślęcinku. Potem, kiedy firmę tę kupił Stanisław Roszewski, restaurację skomunalizowano i jako "Teatralka" istniała do II wojny.
     Dziennik Urzędowy
     ... który wydawany był w czasach karmelickich jest do dziś znakomitym źródłem historycznym. Choć tworzyli go urzędnicy, to starali się dokładnie opisywać zdarzenia, miejsca i ludzi.

Dziennik pochodzący z 1827 roku zawiera fragmenty opisów życia bydgoszczan.

     Dziennik, który znajduje się w antykwariacie pochodzi z 1827 roku - często będziemy do niego zaglądać, ponieważ jest jedną z niewielu ksiąg zawierającą fragmenty opisów życia bydgoszczan.
     List gończy
     sporządzony przez policjantów w Koronowie 23 marca 1827 roku, umieszczano na bydgoskich ulicach i w "Dzienniku Urzędowym". Czytamy w nim, że poszukiwany jest: "Błaży Świtała, parobek z Murczyn, wsi w Powiecie Szubińskim położoney, który miał udział do gwałtownego włamania się do spichlerza dworskiego (...) zbiegł po uzupełnieniu zbrodni, przez co uchronił się przed przyaresztowaniem.
     Rysopis Błażeia Świtały: wzrostu średniego, czarno zarasta, blady, dziobaty, iest landwerem (były żołnierz - przyp. aut.).
     Odzież: w czasie ucieczki miał na sobie kożuch stary, kapelusz stary, okrągły, boty, kaftan sukienny - granatowy, spodnie płócienne, białe, mówi tylko po polsku."
     W dzienniku nie było informacji o tym, czy Błażej został ujęty.