"Kroniki Miasta Poznania". Najnowszy tom poświęcony malarzom i rzeźbiarzom od średniowiecza po współczesność

Kroniki Miasta Poznania to kwartalnik historyczno-miejski, którego tomy poświęcone są konkretnym zagadnieniom. W ostatnim, wydanym w kwietniu, mamy okazję przyjrzeć się życiu artystycznemu Poznania od średniowiecza, przez renesans, PRL aż do współczesności.

Postanowiliśmy, że w tym roku jedna z nich zostanie poświęcona malarzom i rzeźbiarzom, jako że do tej pory ci przedstawiciele profesji artystycznej nie mieli osobnego tomu. Owszem o malarzach i rzeźbiarzach pisało się wiele w różnych tomach kroniki, ale osobnego nigdy jeszcze nie było - mówi dr Magdalena Mrugalska – Banaszak, red. Prowadząca tomu - Tom jest ułożony chronologicznie, zaczynając od średniowiecza i sięgamy aż do czasów współczesnych. Oczywiście to nie wyczerpuje tematyki poznańskiego życia artystycznego, to jest dopiero początek, bo wiadomo, że można pisać bardzo dużo. To są teksty przekrojowe, czyli mówiące o różnych epokach jak średniowiecze czy rzeźby i malarstwo renesansu, XIX wiek, XX-lecie międzywojenne i PRL, ale też i cząstkowe o poszczególnych przedstawicielach tego życia artystycznego – opowiada.

Tom otwiera tekst Kazimierza Kaczmarczyka z 1924 roku, czyli sprzed 100 lat, w którym na podstawie zachowanych materiałów archiwalnych, szczegółowo omówiony został cech poznańskich malarzy w XV wieku.

Następne stulecia doczekały się kilku ważnych opracowań.

W tym numerze „Kroniki” autorzy z jednej strony prezentują nowy obraz poznańskiego środowiska malarzy i rzeźbiarzy minionych dwóch wieków, z drugiej proponują odmienne spojrzenie na znane i wydawać by się mogło „odczytane” dzieła sztuki. Świetnym przykładem jest obraz Juliusa Knorra Rynek poznański w 1838 roku. Mogłoby się zdawać, że wiemy o nim już wszystko. Czy na pewno? Czy uwieczniony został na nim dr Karol Marcinkowski? Jeżeli nie on, to kto? Jest jeszcze trzecia płaszczyzna, której „dotykają” autorzy tegoż tomu. To konkretni artyści, którzy nierzadko przywracani są na karty poznańskiej historii sztuki - opisuje redaktor Mrugalska-Banaszak.

Nie brakuje też wspomnień rodzinnych osób związanych z poznańską sztuką.

Jakie tajemnice kryje pamiętnik Wandy Kużelówny? Bez wątpienia warto je poznać. Z kolei rodzina Matusewiczów to rzadki przypadek, w którym zainteresowanie sztuką przechodzi z pokolenia na pokolenie. Nie inaczej było w rodzinie Sobocińskich - pisze Mrugalska-Banaszak.

Jak informuje redakcja, być może w przyszłości powstanie kolejny tom poświęcony malarzom i rzeźbiarzom, jednak póki co na swoją kolej czekają przedstawiciele innych artystycznych profesji.

Jesteś świadkiem ciekawego wydarzenia? Skontaktuj się z nami! Wyślij informację, zdjęcia lub film na adres: [email protected]