Na gorąco

     Uzyskanie takiego poparcia w parę dni świadczyć może tylko o jednym: o desperacji. My żądamy zmian. Ostatecznie - ryzyko jest niewielkie. Przez 15 lat wolności nie udało się Polsce dorobić przyzwoitej, przewidywalnej klasy politycznej. Politykę, podobnie jak przemysł, sprywatyzowano wedle jakichś ciemnych reguł, a parlamentarzystom brakuje przyzwoitości i odpowiedzialności.
     Dotychczasowa proporcjonalna ordynacja wyborcza powoduje, że tak naprawdę posłów wybierają za nas liderzy stronnictw. Oni ustalają miejsca na listach wyborczych, oni dzielą pieniądze na kampanię, oni wreszcie wybierają region, z którego startuje kandydat.
     Jednomandatowe okręgi wyborcze likwidują ten monopol. Kraj dzieli się na 460 (albo 230, jak chce Tusk) okręgów wyborczych i wygrywa ten, który uzyska największą liczbę głosów. Co więcej - w trakcie kadencji wyborcy mogą go najzwyczajniej odwołać. Zgoda, również ten system ma sporo wad - wygrać mogą jakieś znane big-brothery, czy bogaci ludzie, których stać na tłustą kiełbasę wyborczą. Ale powtórzę: co mamy do stracenia? Podczas niedawnego dyżuru "Pomorskiej" jeden z Czytelników mądrze powiedział, że z dużej części dzisiejszych polityków da się wykroić spory gang. Dlatego myślę, że warto zaryzykować. Weźmy sprawy w swoje ręce i uczmy się demokracji bez nich. Choćby metodą prób i błędów.