Nowa karta Świesza do zapisania [zdjęcia]
W dworku w Świeszu, w latach 1805-1808, Franciszek Ksawery Dmochowski, ówczesny właściciel, tłumaczył na język polski "Eneidę" Wergiliusza.
To uroczy dworek, raczej w stylu dworku myśliwskiego a nie ziemiańskiej rezydencji.
Od dłuższego już czasu stoi opuszczony. Przed laty starannie odnowiony, dwór w Świeszu chyli się teraz ku upadkowi. Ostatni jego właściciel, prof. Janusz Migdalski, niestety zmarł, a miał ciekawe plany co do przeznaczenia dworu. Spełnione tylko w części.
Świesz to niewielka wioska, położona nad jeziorem. Najwcześniejsza udokumentowana wzmianka pochodzi z 1557 roku. Należała do parafii Kaczewo i składała się z dwóch gospodarstw. W drugiej połowie XVI wieku jej właścicielem była rodzina Świeżewskich.
Mijają lata, zmieniają się właściciele Świesza. Kroniki kościelne z 1761 r. potwierdzają istnienie tu kaplicy pod wezwaniem św. Rocha. Opiekę duszpasterską nad kaplicą sprawowali franciszkanie z Radziejowa. Właściciele majątku utrzymywali organistę.
Około 1803 roku majątek nabył Franciszek Ksawery Dmochowski, poeta, działacz społeczny, przetłumaczył na język „Iliadę” Homera. W Świeszu pracował nad przekładem „Eneidy” Wergiliusza.
Dzieje majątku na początku XIX wieku zostały spisane przez Franciszka Salezego Dmochowskiego, syna Franciszka Ksawerego Dmochowskiego. Franciszek Salezy Dmochowski sprzedał majątek Świesz w 1822 roku.
Pojawiają się kolejni właściciele: Maria z Gąsiorowskich Bnińska, Cieleccy, Sulimierscy. To właśnie Marcelemu Sulimierskiemu należy przypisać wzniesienie nowego dworu, którego pozostałości zachowały się do dziś. W 1879 r. córka Marcelego, Aniela Maria, wychodzi za mąż za Józefa Zaleskiego i wraz z mężem przejmuje Świesz. Po śmierci Józefa, w 1913 r. majątek dziedziczy syn Stanisław. Jest właścicielem Świesza aż do wybuchu wojny.
Po wojnie majątek został rozparcelowany. Resztówkę dzierżawiła „Samopomoc Chłopska” w Piotrkowie Kuj. W latach 80. dwór wykupiony został przez Urząd Gminy, od którego wykupił go następnie Janusz Migdalski, prof. ATR w Bydgoszczy, podejmuąc heroiczny trud jego odbudowy.