Pożegnanie księdza Kazimierza Grajewskiego. Ostatnia droga przez centrum Świecia

Fara w Świeciu była dziś pełna przejętych i wzruszonych przyjaciół ks. Kazimierza Grajewskiego, proboszcza tej świątyni, który zmarł 16 lutego po ciężkiej chorobie w wieku 61 lat. Pożegnanie księdza było bardzo uroczyste, z udziałem chóru i orkiestry dętej. Uczestniczyło w nim kilkudziesięciu księży, w tym koledzy z roku wyświęcenia ks. Kazimierza w Pelplinie (1987). Mszę św. odprawił biskup pelpliński Ryszard Kasyna.

W licznych przemówieniach wspominano ks. Grajewskiego jako osobę niezwykle ciepłą i serdeczną każdemu człowiekowi. Bliscy kapłana przypomnieli jego dzieciństwo - ulubioną zabawą małego Kazia było wcielanie się w rolę księdza, który swoim braciom przydzielał rolę ministrantów.

Ministranci z fary kochali ks. Grajewskiego. Jeden z nich łamiącym się głosem mówił nad trumną proboszcza, że dzięki niemu nie mógł się doczekać niedzieli, że bardzo mu brakuje energicznych rozmów z serdecznym kapłanem.

Wierni ocierali łzy ze wzruszenia. Gdy wynoszono trumnę z fary, ludzie dotykali jej, niektórzy płakali.

Ks. Grajewski spoczął na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza. Wszyscy zebrani w kościele udali się tam wielkim konduktem. Za orkiestrą szły poczty sztandarowe SP7 i pszczelarzy, których wspierał ks. Grajewski. Na wysokości Szkoły Podstawowej nr 7 uczniowie utworzyli szpaler z różami. Bezpieczeństwa strzegły straż miejska i policja.

W drodze wszyscy wspominali proboszcza. Jak zaglądał do nich, gdy chorował ktoś z rodziny. Jak nawracał - ktoś po spowiedzi u ks. Grajewskiego znowu zaczął chodzić na msze św. Jak jeździli na jego kazania z innych parafii, bo ten ksiądz miał zawsze coś mądrego do powiedzenia. Jaki był żwawy, ciągle w drodze i zawsze uśmiechnięty.