Świat wiruje w tańcu

Pasja daje jej energię, i pozwala zrozumieć, co w życiu jest najważniejsze.

Gdy Ewelina miała kilka lat, zatańczyła, tak dla zabawy, tango ze swoim tatą. - Do dziś pamiętam ten taniec - śmieje się. - Mogę powiedzieć, że już wtedy połknęłam bakcyla i od dzieciństwa nie rozstaję się z tańcem.

Fitness i hi-hop
Dziś Ewelina Piasecka, gimnazjalistka z Bydgoszczy ma 16 lat. Poznała już wiele rodzajów tańca. - Zaczęłam od tańca nowoczesnego, dyskotekowego. Jeszcze w szkole podstawowej chodziłam na zajęcia do Młodzieżowego Domu Kultury nr 2 w Bydgoszczy, prowadzone przez panią Marzenę Skowrońską - wspomina Ewelina. - Później wybrałam fitness. Były to zajęcia z gimnastyki, kulturystyki, tańca. Miałam też okazję uczyć się przez trzy miesiące tańca towarzyskiego. Z ciekawości wybrałam się również na jednodniowe warsztaty hip-hopowe.

Ewelina mówi, że kocha wszystkie rodzaje tańca, choć najbliższy jej sercu jest taniec towarzyski. - Lubię szybkie rytmy. Cha-cha, jive - w tych tańcach czuję się najlepiej - opowiada. - Z przyjemnością tańczę też rumbę, choć nie jest tak dynamiczna.

Ewelina, która tańczy na wszystkich imprezach w swoim Gimnazjum nr 23, występowała w szkolnej wersji "Tańca z gwiazdami". - Razem z kolegą zajęliśmy co prawda drugie miejsce, ale i tak bardzo się z tego cieszyliśmy - mówi. Na balu gimnazjalistów, który odbędzie się 11 czerwca, w ich wykonaniu koledzy zobaczą jive' a.

- Przed występami mam sporą tremę, mimo, że od dziecka występuję na scenie. Gdy już zacznę tańczyć, to nerwy znikają - opowiada Ewelina. - Lubię być dobrze przygotowana do występu, dlatego dużo ćwiczę. Tańczę również w szkolnym zespole "Blanto". Grupę tworzą cztery dziewczyny. Opiekuje się nami pani od wychowania fizycznego. Spotykamy się na treningach raz, dwa razy w tygodniu, a przed występami nawet codziennie. Same wymyślamy sobie układy taneczne, a także stroje. Mamy więc wielką satysfakcję, gdy występ podoba się publiczności. Występuję też w szkolnym kabarecie, choć przyznaję, że aktorstwo nie pociąga mnie tak, jak taniec.

Ewelina nie wyobraża sobie życia bez tańca.- Gdy tańczę, czuję, ile jest we mnie energii - mówi. - Wystarczy, że usłyszę muzykę, a już chcę tańczyć. W telewizji oglądam chyba wszystkie programy związane z tańcem. To dla mnie relaks, a przy okazji mogę się też czegoś nauczyć.

Ewelina w tym roku kończy gimnazjum. Zamierza starać się o przyjęcie do VIII Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy. Choć mama - rehabilitantka marzy, aby córka poszła w jej ślady, Ewelina swoją przyszłość wiąże z tańcem.

- Chciałabym kiedyś mieć własną szkołę tańca - mówi. - Marzy mi się też występowanie w turniejach tanecznych, choć jest to spory stres. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się zrealizować marzenia.

Na razie Ewelina stara się pogodzić hobby z nauką. - Najlepiej, gdyby tydzień miał dziewięć dni. Wtedy może wystarczyłoby mi czasu na wszystko - śmieje się. - Rodzina wspiera mnie we wszystkim. Mama przygotowuje stroje na występy. Mimo tylu zajęć znajduję czas na relaks. Sposoby mam typowo "babskie": zakupy, plotki z przyjaciółką, odpoczynek w domu.

Ewelina wie, że aby dobrze tańczyć trzeba mieć nie tylko talent, ale też chęć i zapał do pracy. - Staram się być dobra w tym, co robię i chcę być jeszcze lepsza - mówi. - Mam nadzieję, że wystarczy mi wytrwałości.

Ewa Abramczyk-Boguszewska
[email protected]