Został odznaczony Krzyżem Złotym Wojska Polskiego ozdobionym Znakiem Honorowym za 20-letnią służbę. Walczył w czasach Księstwa Warszawskiego m.in. pod Raszynem, brał udział w "bitwie narodów" pod Lipskiem.
W 1909 r. został podporucznikiem, rok później porucznikiem, a w 1810 r. mianowano go kapitanem. Dołączył do pułku strzelców konnych, został majorem drugiego pułku w oraz 14 pułku Kirasjerów.
Zmarł w 1856 r. we Włocławku.
Po jego śmierci żona ufundowała tablicę pamiątkową, która znajduję się w kościele parafialnym w Lubaniu. W 1928 r. jego prochy zostały przeniesione z Włocławka do rodzinnego grobowca na cmentarzu parafialnym w Bądkowie.