Zabytek, w imieniu kierownika Zakładu Archeologii Pomorza Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego prof. dr. hab. Tadeusza Grabarczyka, przekazał dr Krzysztof Walenta. Naczynie zostało odkryte podczas wykopalisk w 1977 r. prowadzonych przez ekspedycję archeologiczną UŁ pod kierownictwem prof. Jerzego Kmiecińskiego na cmentarzysku kurhanowym w Odrach.
Jest to świetnie zachowana misa zdobiona dekoracją medalionową, skomponowaną z naprzemiennie umieszczonych postaci łucznika i leżącej łani i elementów roślinnych w powtarzającym się układzie, pokryta jasnoczerwoną polewą. Na naczyniu zachował się stempel imienny garncarza Belsusa II, którego warsztat istniał pod koniec II wieku n.e. w Rheinzabern - największym ośrodku produkcji tego typu ceramiki w północnych prowincjach imperium rzymskiego.
Misa terra sigillata jest drugim tego typu naczyniem w muzeum. W 1950 r. dzięki Julianowi Rydzkowskiemu do zbiorów trafiło podobne luksusowe naczynie - odkryte w Leśnie - stanowiące przykład rzymskiej zastawy stołowej. Obie misy zachowane są w całości, a jest to wyjątkowe, gdyż wśród i tak stosunkowo nielicznych tego typu znalezisk w Polsce, zachowało się zaledwie dziesięć całych naczyń, z czego jedno zaginęło i jedno jest w zbiorach niemieckich.
Misa jest teraz w Bramie Człuchowskiej, a w przyszłości trafi na ekspozycję stałą Kręgi Kamienne - Rezerwat Archeologiczno-Przyrodniczy w Odrach.
