Kasper Hamalainen (Lech Poznań 2013-2016; Legia Warszawa 2016-2019)
Być może w Krakowie, Gdańsku czy Wrocławiu jego osoba jest zupełnie obojętna tamtejszym kibicom. W Poznaniu od momentu przejścia do Legii działało jednak tylko na nerwy. „Judasz, Judasz” - krzyczeli fani „Kolejorza”, gdy Fin przyjechał z nową drużyną na Bułgarską. W końcu obiecał, że po zakończeniu kontraktu odejdzie do ligi zagranicznej, a nie do największego rywala. Jego gole i asysty dla Lecha szybko poszły więc w zapomnienie. Wielu oddało koszulki z jego nazwiskiem. Był też transparent z przestrogą dla innych zawodników („Następnego spotka kara”). Hamalainen w Legii nie wykręcił lepszych liczb od występów w Lechu. Z rundy na rundę coraz bardziej "przeciętniał", aż w końcu pożegnano się z nim bez większych sentymentów. Krążą teorie mówiące o tym, że działacze Legii prędzej chcieli zagrać Lechowi i jego kibicom na nerwach niż sprowadzać do siebie Fina ze względów sportowych.
Bartosz Bereszyński (Lech 2010-2013; Legia 2013-2017)
Reakcje kibiców po transferze Hamalainena były porównywalne do sytuacji z "Beresiem". Zawodnik grał wówczas na pozycji napastnika i miał pójść śladami ojca, który w Kolejorzu spędził kilka ładnych lat. Młody Bereszyński sam przyznał, że wybrał Legię ze względów finansowych. To rozwścieczyło kibiców na tyle, że ci wysyłali mu mnóstwo sms-ó i okrzyknęli go "Judaszem".
Paweł Wojtala (w Legii: 1999–2001, w Lechu: 1991–1996, 2001, 2004)
Jako rodowity poznaniak był przywiązany do Lecha na kilka lat. W 1996 roku odszedł do Widzewa z powodu problemów finansowych Kolejorza. Kolejnym przystankiem w karierze zawodnika była Bundesliga i takie kluby, jak HSV oraz Werder Brema. Po powrocie do Polski skorzystał z oferty Legii, co nie spodobało się kibicom z Poznania. Paweł Wojtala jest obecnie prezesem Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej.
Piotr Mowlik (w Legii: 1971–1977, w Lechu: 1977–1983)
Po sześć lat spędził w zespołach Legii Warszawa i Lecha Poznań. Nie imponował warunkami fizycznymi, ale na swojej pracy znał się jak mało kto. Na pewien czas wygryzł nawet z pierwszego składu Jana Tomaszewskiego. W wieku 25 lat nabawił się jednak poważnej kontuzji, a Legia nie pomogła mu w tym trudnym momencie. Zdecydował się więc przenieść do zespołu Lecha, z którym zdobył mistrzostwo i puchar krajowy. Mowlik był w reprezentacji Polski, która zdobywała wicemistrzostwo olimpijskie w 1978 roku i trzecie miejsce na mundialu w Hiszpanii.
