Co roku należy przesadzać rośliny młode, szybko rosnące, tworzące dużo korzeni: asparagus, cibora, bilbergia, difenbachia, zielistka, anturium, begonie, bluszcze, reo, syngonium, echmeę, kaladium, krotona i filodendrony.
Co 2-3 lata trzeba przesadzać egzemplarze starsze oraz araukarię, aspidistrę, bugenwillę, dracenę, fatshederę, fatsję, fikusy, różę chińską, kamelię, grubosza, szeflerę i paprocie.
Co 4-5 lat trzeba wymienić podłoże starym egzemplarzom palm, dracen monster, pandanów, fikusów, oleandrów i innych, dużych roślin. Jeżeli rośliny są tak wielkie, że nie można ich przesadzić do nowej doniczki - wymieniamy tylko wierzchnią warstwę podłoża uważając, by nie uszkodzić korzeni.
Przed przesadzaniem rośliny należy obficie podlać. Wyciągając z doniczki bryłę korzeniową trzeba uważać, żeby nie uszkodzić korzeni. Następnie bryłę delikatnie rozdzielamy (drewnianym patyczkiem), usuwamy stare podłoże i przycinamy połamane i obumarłe korzenie.
Doniczki: nowa donica powinna mieć średnicę o 2 cm większą od poprzedniej. Dla roślin nie ma znaczenia, czy będzie to naczynie plastikowe, ceramiczne czy drewniane. Jeżeli zdecydujemy się na doniczkę glinianą, trzeba ją przed przesadzaniem przez 24 godziny moczyć w wodzie. Dzięki temu ze ścianek zostaną usunięte szkodliwe związki, a przestrzenie powietrzne zostaną nawodnione, co zapobiegnie wchłanianiu wody z podłoża. Jeżeli przesadzamy rośliny w doniczki używane, trzeba je dokładnie wyszorować i wyparzyć, co zapobiega przenoszeniu się chorób.
Podłoże: uniwersalne mieszanki kompostowe sprzedawane w sklepach ogrodniczych i w kwiaciarniach nadają się do większości roślin doniczkowych. Nie można w nich sadzić kaktusów, którym odpowiada podłoże piaszczyste i lekkie, palm (nie znoszą próchnicy) oraz azalii, które wymagają ziemi kwaśnej.
Mieszanka dla kaktusów składa się z niewielkiej ilości ziemi kompostowej i z grubego piasku. Palmy, juki i draceny najlepiej rosną w podłożu o małej zawartości próchnicy. Azalie i paprocie lubią podłoże z dodatkiem kwaśnego torfu, rozdrobnionej kory i piasku.
keramzyt - kruszywo budowlane używane jako drenaż do doniczek i jako podłoże do upraw hydroponicznych;
torf - dodaje się do prawie do każdego rodzaju podłoża. Zwykle nie zawiera żadnych substancji pokarmowych, a jedynie zwiększa pojemność wodną podłoża, zawartość próchnicy i poprawia napowietrzanie;
włókno kokosowe - ma podobne właściwości jak torf. Jego dodatkowe zalety to łatwiejsze nasiąkanie i powolne wysychanie. Może być używane jako samodzielne podłoże pod warunkiem, że rośliny będziemy systematycznie nawozić;
piasek, perlit i wermikulit - zwiększają przepuszczalność gleby, zapobiegają jej zbijaniu się, ułatwiają wzrost korzeni.
Ziemia doniczkowa, nawet ta kupiona w sklepie, może zawierać grzyby i szkodniki. Dlatego na dwa tygodnie przed użyciem należy ją odkazić - wyprażyć przez pół godziny w piekarniku nagrzanym do 100 st. C.
Drenaż umożliwia odpływ nadmiaru wody z doniczki. Najlepiej jest gdy od spodu doniczki ułożymy po kolei: plastikową siatkę, skorupki ze starej doniczki, gruby żwir i piasek. Można też przykryć otwór w dnie skorupką ze starej doniczki (wypukłym do góry), na to dać warstwę żwiru i następnie - piasku. Na to sypiemy cienką warstwę właściwego podłoża, wsadzamy bryłę korzeniową i ziemię uzupełniamy poniżej krawędzi doniczki. Ziemię dokładnie obciskamy wokół korzeni.
Nawożenie: po przesadzaniu należy rośliny obficie podlać, ale nie należy nawozić przez co najmniej 2 tygodnie. Następnie trzeba użyć nawozu płynnego rozcieńczonego bardziej niż zaleca producent. W sklepach dostępne są nawozy uniwersalne oraz specjalne - dla kaktusów, paproci, palm, cytrusów.
Biodynamiczna metoda uprawy roślin zaleca przesadzanie roślin w czasie, gdy Księżyc znajduje się w fazie wznoszącej (z nowiu do pełni). W tym czasie rośliny dobrze się korzenią i szybko łączą z glebą w nowych doniczkach.
