Grzechy popełniane myślą to takie, gdy o czymś albo o kimś źle myślimy, życzymy mu źle. Może to być niewypowiedziane życzenie śmierci, radość z czyjegoś nieszczęścia.
Przeczytaj również: Bieganie z gołymi cyckami i pupą staje się modne
Grzechy popełniane myślą dzielą się na trzy grupy: myśli, marzenia oraz pragnienia.
Grzeszymy myślą, gdy świadomie nie chcemy przestać myśleć o czymś źle. Myślą grzeszymy też wtedy, kiedy nie dystansujemy się wobec tych fantazji, gdy przyjemnie robi się nam, gdy o nich myślimy, chociaż wiemy, że to jest złe.
Przeczytaj również: Zakochałam się w księdzu...
Same nieczyste myśli (np., że zdradzimy małżonka w sypialni, okradniemy sąsiada) są grzechem ciężkim. Grzech ciężki jest wtedy, gdy w myślach podniecamy się i nie chcemy przestać świadomie tego czynić, lekki - gdy próbujmy z tym walczyć, czasem bez skutku, ale chociaż staramy się zapomnieć o złych myślach, próbujemy je przegnać. Gdy myśl powstaje nieświadomie, a człowiek nawet na nią nie zwróci uwagi, to grzechu nie popełnia.
Marzenia to świadome wyobrażanie sobie złych rzeczy, które mogłyby się wydarzyć, ale nie dążymy do ich spełnienia. Nawet jeżeli nie chcemy ich czynić, realizować, to jest to grzech ciężki, bo to utajone pragnienie zła. Może być to marzenie o dokonaniu gwałtu, kradzieży, podpaleniu, morderstwie.
Pragnienia dotyczą sfery intymnej, przeważnie chodzi o chęć popełnienia nieczystości, zdrady fizycznej. Kościół uznaje to za grzech ciężki.
Przeczytaj również: O nietuzinkowym księdzu, który pozował na plaży do kalendarza**
Zgodnie z nauką katolicką, wszystkie nieczyste myśli, pragnienia i marzenia są uznawane za grzechy śmiertelne. A co oznacza grzech śmiertelny? Oddalenie się od Boga i nieba, a przy tym zbliżenie do szatana i męki w piekle. Co za tym idzie, grzech śmiertelny to ten, który odbiera człowiekowi łaskę uświęcającą, przekreśla przyjaźń z Bogiem i miłość do Niego, a także nie pozwala na zaznanie wiecznej szczęśliwości.
Spowiedź prowadzi do odpuszczenia grzechów i pojednania z Bogiem. Trzeba jednak ponieść karę za swoje występki: to pokuta. Ta sakramentalna przybliża skruszonego grzesznika do Boga, "czyści" wszystkie grzechy, także te śmiertelne.
Grzech może być jednak nierozgrzeszony, jeżeli mimo obietnic poprawy, człowiek dalej świadomie czyni zło lub ma złe myśli.
**
