Tylko miejscowy proboszcz dr Marek Zawadzki wydał tydzień temu (z ambony) rozkaz dzienny dla nauczycieli miejscowej szkoły. Rozkaz dotyczył tego, by pedagodzy, czwórkami, stawili się przy budowie kroczewskiego ołtarza na Boże Ciało. Ich zadaniem miało być:
1. Zorganizowanie i rozłożenie dywanów oraz chodników
2. Przetransportowanie z kościółka odpowiedniego obrazu i zainstalowanie go na budowanym ołtarzu
3. Przystrojenie całości kwieciem rozmaitem, gałązkami młodych wierzb i świerków
Rozkaz dzienny dobrodzieja zawisł - a jakże! - również na tablicy ogłoszeń w pokoju nauczycielskim i...
I oto znalazła się jakaś nauczycielska czarna owca (najpewniej ze Związku Nauczycielstwa Polskiego), wredna lumpeninteligentka nie zasługująca na miano inżyniera dusz ludzkich, która oświadczyła:
1. Jestem wierząca
2. Ale szlag mnie trafił
3. Bo nikt nie ma prawa wymagać od nauczycieli takich rzeczy
Niepojęte! Tę bezczelną nauczycielkę ratuje tylko fakt, że nie była w wojsku i nie wie, co to rozkaz dzienny. Otóż jest to "polecenie bezwarunkowego wykonania bądź zaniechania określonej czynności bądź innego zachowania (tj. akt indywidualny i konkretny), wydane przez osobę dysponującą władzą nad osobą, której wydano polecenie". Tyle regulamin. A żeby całkowicie pogrążyć nieszczęsną nauczycielkę, ksiądz dobrodziej postawił kropkę nad i: "Jestem proboszczem, więc zażyczyłem sobie, by jeden ołtarz przygotowali nauczyciele. I nie pozwolę, by mniejszość, która żyje bez Boga, mówiła mi, co mam robić. Ustalę, która z nauczycielek doniosła na mnie. Na pewno ją ukarzę. To ja mam tu władzę duchową nad wsią. To będzie coś w rodzaju ekskomuniki". Takiej kroczewskiej ekskomuniki...
Na to wszystko jakiś nierozgarnięty dziennikarzyna zapytał dyrekcję szkoły: - A jeśli któryś z nauczycieli jest niewierzący?
- Nie ma takiej możliwości. Przecież szkoła nosi imię papieża Polaka Jana Pawła II.
