Jedziemy do pracy do Belgii

Najwcześniej, bo z dniem przystąpienia Polski do Wspólnoty, czyli 1 maja 2004 roku, rynki pracy dla nowych krajów UE w pełni otworzyły Wielka Brytania, Irlandia i Szwecja.

Finlandia, Hiszpania, Portugalia i Grecja całkowicie zniosły ograniczenia po dwóch latach, w maju 2006 roku. Włochy zrobiły to w czerwcu 2006 roku, Holandia zaś w maju 2007. Od 1 listopada 2007 roku całkowicie otworzył swój rynek pracy dla Polaków Luksemburg. Teraz przyszła pora na Belgię.

Teraz pracują "na czarno"

Zapamiętaj te adresy:

- Biuro ds. pobytowych migrantów w Brukseli: tel. 0032 2/2061599, lokalne biuro w Antwerpii: e-mail: [email protected]
- Urzędy pracy: we Flandrii: VDAB - www.vdab.be, w Walonii: FOREM - www.leforem.be oraz w Brukseli: FOREM lub VDAB

Szef belgijskiej dyplomacji Karel de Gucht mówił w marcu tego roku, przy okazji wizyty polskiego ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego, że otwarcie rynku pozwoli na "sformalizowanie sytuacji dziesiątek tysięcy polskich kobiet i mężczyzn" pracujących obecnie w Belgii nielegalnie (szacuje się, że jest ich nawet 100 tysięcy - przyp. red.). - Teraz co trzy miesiące wracają do Polski, by odnowić wizy turystyczne. Wszyscy o tym wiedzą - mówił.

Nie spodziewał się, by otwarcie rynku spowodowało napływ nowych pracowników, bo - jak tłumaczył - to rynek decyduje o zapotrzebowaniu na siłę roboczą.

Trzeba zalegalizować pobyt

Od 1 maja br. od naszych rodaków pracujących w Belgii nie są już wymagane karty pracy. Muszą natomiast zalegalizować swój pobyt.

Jeśli wylegitymują w urzędzie gminy umowę o pracę na okres dłuższy niż 3 miesiące, otrzymają tzw. elektroniczną kartę E. Ten dokument uprawnia do pięcioletniego pobytu. Maksymalny czas oczekiwania na kartę to 5 miesięcy. Trzeba za nią zapłacić 15 euro, czyli ok. 67 zł.

Natomiast osobom poszukującym pracy urząd gminy wystawia jedynie numer identyfikacyjny przypominający polski PESEL i wydaje tymczasową kartę pobytu. Uprawnia do przebywania w Belgii nie dłużej niż 3 miesiące. Trzeba ją odnawiać przed upływem terminu ważności.

Belgijscy pracodawcy liczą na polskich pracowników. Kogo zatrudnią?

Zwolennikami otwarcia belgijskiego rynku pracy byli głównie tamtejsi pracodawcy, którym coraz bardziej doskwiera brak rąk do pracy. Zatem przedstawiciele jakich zawodów mają największe szanse na zatrudnienie w Belgii?

Poszukiwani są przede wszystkim:
- lekarze,
- pielęgniarki,
- opiekunki do dzieci, osób starszych i przewlekle chorych. Etaty czekają także na:
- sprzątaczki,
- kucharzy,
- ogrodników,
- krawcowe, architektów,
- leśników,
- spawaczy i
- księgowych.

Z pracą w zawodzie nie powinni mieć problemów również farmaceuci, biotechnolodzy, finansiści i specjaliści od marketingu.

Rozkwit przeżywa serwis usług domowych w tzw. systemie czekowym "titre service".

Zasiłek wypłacają od razu

Przykładowo sprzątaczki czy opiekunki do dzieci i osób starszych zarabiają od 8 do 10 euro (netto) za godzinę. Mogą liczyć na bonusy, takie jak: świadczenia socjalne oraz bony żywnościowe.

Z kolei fachowcy mogą tam zarobić nawet 3 tys. euro i więcej. Dla porównania kawalerkę można wynająć za 400 euro, a mieszkanie 2- pokojowe za 500 euro, natomiast cena pokoju to 200 - 250 euro. Oczywiście, kwoty zależą od standardu i lokalizacji mieszkania.

Wraz z otwarciem belgijskiego rynku pracy zmieniły się zasady przyznawania zasiłków dla bezrobotnych.

Od 1 maja br. wystarczy przepracować w Belgii jeden dzień (wcześniej aż 12 miesięcy - przyp. red.) i przedstawić w związku zawodowym lub w specjalnej kasie dla bezrobotnych zaświadczenie na druku unijnym (formularz E-301) o przepracowaniu odpowiednio 311 dni (do 36. roku życia), 467 dni (do 49. roku życia) i 623 dni (od 50. roku życia) na terenie jednego z państw Unii Europejskiej.

Sprawdzą sytuację materialną bezrobotnego

Ile w Belgii wynosi zasiłek dla bezrobotnych? Od 1 stycznia 2009 roku średnia wysokość zasiłku to 60 proc. osiąganego wynagrodzenia. To wyliczenie nie dotyczy pracowników sezonowych. Jeżeli ktoś jest bez pracy dłużej niż rok, to od drugiego roku bezrobocia wysokość zasiłku zależy od sytuacji rodzinnej bezrobotnego.