"W załączeniu przesyłamy rysunki budowy fabryki Polska Spółka Akcyjna "Kauczuk" i prosimy o spieszne zbadanie takowego, aby módz jak najrychlej uruchomić fabrykę, ponieważ potrzeby państwowe wymagają, jak najszybszego uruchomienia" - napisał dyrektor spółki "Kauczuk" w czerwcu 1921 r. W listopadzie do bydgoskiego Magistratu wpłynęło oświadczenie Nadzoru Budowlanego treści: "ze strony Urzędu przysyła się plany budowy hal fabrycznych Fabryki "Kauczuk" w Sciersku (...) Zauważa się, że plany i obliczenia wykonane są dobrze i bez błędów (...)".
Naszym władzom budowlanym warszawska firma dodatkowo przedstawiła opis produkcji, w którym czytamy m.in.: "Fabrykacja rozpoczyna się myciem i suszeniem kauczuku surowego; po ukończeniu tej operacji wyrabiać się będzie wszelkiego rodzaju wyroby gumowe: fabrykaty chirurgiczne z gumy rozpuszczalnej, gumowanie płótna dla celów chirurgicznych służącego, wszelkiego rodzaju fabrykaty (płótna pakunkowe, węże dla kolei i węże pożarnicze, obcasy gumowe, opony masywne (...) Do fabrykacji służyć będą maszyny najnowszego typu, sprowadzane częściowo z Anglji, częściowo zaś z Niemiec (...) Dla fabrykacji chirurgicznej jest przewidziana specjalna hala, z której ze względu na wydzielanie się gazów benzynowych zostały usunięte wszelkie konstrukcje drzewne (...)".
Pozwolenie na budowę wydano w maju 1923 r. Dwa lata później ukończono budynek kotłowni. Przygotowano też projekt wieży ciśnień. Po wojnie w 1946 r. wzniesiono kolejną halę montażową.
**
