Kościelec. Premiera spektaklu "Jedyne co mam" w wykonaniu aktorów szkolnego teatru Ironia [zdjęcia]
W Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Kościelcu (gm. Pakość) odbyła się premiera spektaklu "Jedyne co mam" w wykonaniu aktorów szkolnego teatru Ironia. Reżyserem przedstawienia na podstawie filmu "7 uczuć" jest Agnieszka Komorowska-Owczarzak. Spektakl przenosi widza do szkoły w lata 80. ub. wieku. Skupia się głównie na relacjach pomiędzy uczniami, ukazuje niemal przedmiotowe traktowanie ucznia przez nauczyciela, przedstawia problemy młodego człowieka, które są aktualne do dnia dzisiejszego. Widzimy zawód miłosny, brak akceptacji, alkoholizm rodzica, strach dziecka wobec terroru rodzica. Scena zbiorowego samobójstwa z pewnością jest bardzo poruszająca a słowa woźnej, która ratuje dzieci przed śmiercią dają widzowi wiele do myślenia.
Kościelec. Premiera spektaklu "Jedyne co mam" w wykonaniu aktorów szkolnego teatru Ironia [zdjęcia]
W Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Kościelcu (gm. Pakość) odbyła się premiera spektaklu "Jedyne co mam" w wykonaniu aktorów szkolnego teatru Ironia. Reżyserem przedstawienia na podstawie filmu "7 uczuć" jest Agnieszka Komorowska-Owczarzak. Spektakl przenosi widza do szkoły w lata 80. ub. wieku. Skupia się głównie na relacjach pomiędzy uczniami, ukazuje niemal przedmiotowe traktowanie ucznia przez nauczyciela, przedstawia problemy młodego człowieka, które są aktualne do dnia dzisiejszego. Widzimy zawód miłosny, brak akceptacji, alkoholizm rodzica, strach dziecka wobec terroru rodzica. Scena zbiorowego samobójstwa z pewnością jest bardzo poruszająca a słowa woźnej, która ratuje dzieci przed śmiercią dają widzowi wiele do myślenia.
Kościelec. Premiera spektaklu "Jedyne co mam" w wykonaniu aktorów szkolnego teatru Ironia [zdjęcia]
W Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Kościelcu (gm. Pakość) odbyła się premiera spektaklu "Jedyne co mam" w wykonaniu aktorów szkolnego teatru Ironia. Reżyserem przedstawienia na podstawie filmu "7 uczuć" jest Agnieszka Komorowska-Owczarzak. Spektakl przenosi widza do szkoły w lata 80. ub. wieku. Skupia się głównie na relacjach pomiędzy uczniami, ukazuje niemal przedmiotowe traktowanie ucznia przez nauczyciela, przedstawia problemy młodego człowieka, które są aktualne do dnia dzisiejszego. Widzimy zawód miłosny, brak akceptacji, alkoholizm rodzica, strach dziecka wobec terroru rodzica. Scena zbiorowego samobójstwa z pewnością jest bardzo poruszająca a słowa woźnej, która ratuje dzieci przed śmiercią dają widzowi wiele do myślenia.
