Urodził się w Dębicy (obecnie woj. podkarpackie) 23 listopada 1933 roku w rodzinie o ormiańskich korzeniach i wysokiej kulturze muzycznej. Jako dziecko zaczął uczyć się gry na fortepianie i skrzypcach; jako 8-latek skomponował pierwszy utwór.
Po wojnie studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademia Muzyczna) w klasie prof. Artura Malawskiego.
Międzynarodowy rozgłos przyniosły mu utwory, w których stosował bardzo oryginalne środki brzmieniowe, np. stukanie w denka instrumentów smyczkowych, czy wykorzystanie jako instrumentów maszyn do pisania. Był prekursorem nurtu zwanego sonoryzmem. Z tego początkowego okresu pochodzą jego najwazniejsze dzieła: Tren Ofiarom Hiroszimy,, czy De Natura Sonoris.
Przeczytaj też: Miłosz Bembinow chwali chór z Torunia: - Jestem zachwycony Astrolabium!
W latach 70. zaczął odwracać się od technik awangardowych w kierunku form bardziej klasycznych, harmonicznych.
Dziś, oprócz kompozycji, zajmuje się też dyrygenturą, przez wiele lat pracował jako wykładowca akademicki (był m.in. rektorem PWSM w Krakowie).
Czytaj e-wydanie »
Po wojnie studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademia Muzyczna) w klasie prof. Artura Malawskiego.
Międzynarodowy rozgłos przyniosły mu utwory, w których stosował bardzo oryginalne środki brzmieniowe, np. stukanie w denka instrumentów smyczkowych, czy wykorzystanie jako instrumentów maszyn do pisania. Był prekursorem nurtu zwanego sonoryzmem. Z tego początkowego okresu pochodzą jego najwazniejsze dzieła: Tren Ofiarom Hiroszimy,
Przeczytaj też: Miłosz Bembinow chwali chór z Torunia: - Jestem zachwycony Astrolabium!
W latach 70. zaczął odwracać się od technik awangardowych w kierunku form bardziej klasycznych, harmonicznych.
Dziś, oprócz kompozycji, zajmuje się też dyrygenturą, przez wiele lat pracował jako wykładowca akademicki (był m.in. rektorem PWSM w Krakowie).
Czytaj e-wydanie »