Nielbark. Tam, gdzie mewy są śmieszne - żwirowisko i ekologia

Zbiornik NIELBARK - wyrobisko pożwirowe - jest jednym z najlepszych łowisk w powiecie nowomiejskim oraz toruńskim okręgu PZW. Przez lata ingerował tam człowiek, ale oddał przyrodzie to co należne.

Łowisko jest zagospodarowane, opiekunem jest Koło Nr 35 PZW Nowe Miasto Lubawskie. Dogodny dojazd do łowiska, z wyznaczonym miejscem do zaparkowania pojazdu (przy tablicy informacyjnej) pojemniki na śmieci, ławy wokół kamiennego kręgu na ognisko, stwarzają dogodne warunki do biwakowania i wędkowania.

Ścieżka biegnąca wokół łowiska umożliwia wędrówkę wokół akwenu i dostęp do wszystkich atrakcyjnych miejsc.

Decyzją Wojewody Warmińsko Mazurskiego w listopadzie 2008 został utworzony użytek ekologiczny "Nielbark - siedlisko i miejsce lęgowe mewy śmieszki (Larus ridibundus)". Mewy zamieszkują dużą wyspę położoną w południowej części zbiornika, niedaleko ujścia Strugi Krzemieniewskiej.

Zgodnie z rozporządzeniem wojewody warmińsko mazurskiego "szczególnym celem ochrony użytku ekologicznego jest ochrona zbiornika wodnego wraz z wyspami stanowiącymi siedlisko i miejsce lęgowe mewy śmieszki". Na obszarze użytku ekologicznego zabrania się niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obszaru, wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów".

Prof. dr hab. A. Przystalski z katedry biologii UMK Toruń wraz z grupą studentów prowadzą prace naukowe nad tą kolonia lęgową mewy śmieszki Larus ridibundus.

Kolonia liczy około 500 600 par, a więc jest dość dużym zgromadzeniem lęgowym.
Przypomnijmy - mewa śmieszka jest gatunkiem ochronionym.

Przylegająca do zbiornika dolina Drwęcy objęta jest ochroną jako obszar Natura 2000.

Dzięki naturalnemu połączeniu z Drwęcą i dopływowi Strugi Krzemieniewskiej, w akwenie tym panują wspaniałe warunki rozwoju ryb, następuje wymiana ryb z Drwęcy - ryby swobodnie wędrują do zbiornika i wypływają do Drwęcy. Zapewnia to wymianę materiału genetycznego oraz zasilanie ichhtiofauny zbiornika gatunkami ryb rzecznych.

Zbiornik ma bardzo ciekawą konfigurację dna, głębokość łowiska od 0,5 do 27 metrów. W zbiorniku jest sporo kryjówek drapieżników i nie tylko, na dnie spoczywa sporo głazów, zatopionych drzew itp. Dno raczej twarde żwirowate, tylko w niektórych zatoczkach jest muliste ze sporą ilością ochotki. W zbiorniku występuje bardzo silna populacja małża szczeżui, który silnie filtruje, oczyszcza wody zbiornika. W wodach zbiornika spotyka się również gąbkę słodkowodną. Świadczy to o bardzo wysokim poziomie czystości wody.

Zbiornik jest też doskonałym łowiskiem drapieżników - można spotkać modelowe okazy szczupaka, okonia, bolenia i suma.

Zarybienia prowadzone przez Koło Nowomiejskie przynosi oczekiwane efekty. Sumy doskonale zaaklimatyzowały się w tym akwenie i już odbyły pierwsze tarło. Wędkarze zgłaszali okazy szczupaków o wadze 5 - 9 kg. Rekordowy szczupak mierzył 110 cm i ważył 11 kg.

Największy złowiony sum miał długość 140 cm. W akwenie występuje piękne dorodne stado boleni, wędkarze przyjeżdżają nad łowisko podziwiać spływy tych ryb.
Również łowcy białorybu mają możliwość złowić okazy pięknych płoci, leszczy i linów. W zbiorniku pojawiły się klenie i jazie, osiągając już spore rozmiary. Urozmaicona, dostępna linia brzegowa stwarza korzystne warunki do uprawiania wędkarstwa, zakaz wędkowania z łodzi oraz wstępu na wyspy zapewnia rybom odpowiednie warunki do rozrodu i rozwoju.

Bogactwo świata ptaków i zwierząt oraz piękna roślinność wokół zbiornika, plus przepływająca obok Drwęca i otaczające lasy czynią to miejsce wprost magicznym.