Perukowiec podolski wygląda oryginalnie. Ma czerwone albo żółte liście, a kwitnie na czerwono, żółto lub zielono. To inaczej niż większość kwiatów, krzewów lub drzew mających tradycyjnie zielone liście i kolorowe (a nie zielone) kwiaty.
Perukowiec podolski, ale nie z Ukrainy
Jego nazwa też jest niespotykana. Perukowiec ma w przydomku „podolski", więc niektórym kojarzy się, że drzewo pochodzi z Podola na Ukrainie. Tymczasem jego początki sięgają Azji. Potem drzewo przywędrowało do Europy. Już w XII wieku była znana ta puszysta peruka, wyglądająca jak mgiełka. W Polsce pojawiła się dopiero w XVIII wieku.
Peruka na drzewie
Perukowiec dorasta do 4–5 metrów. Czasem rozrasta się tak bardzo, że jego szerokość jest równa wysokości. Oryginalna peruka drzewa to jego główna ozdoba. – Drzewo kwitnie od maja do czerwca, a po przekwitnięciu kwiaty zamieniają się w owocostany. Gdy drzewo zaczyna owocować, pojawia się na nim puch, który wygląda, jak peruka – mówi Jarosław Mikietyński, ogrodnik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. – Właśnie te delikatne kwiatostany przypominają perukę. Jajowate liście też są charakterystyczne dla perukowca.
Ten puch tworzy się przede wszystkim z wydłużających się szypułek przekwitłych kwiatów. Pokryte są one długimi, puszystymi włoskami. Tam, gdzie drzewo dostało więcej promieni słonecznych, szypułki są różowe, czerwone lub purpurowe, a tam, gdzie słońce dotarło w mniejszej ilości – zielone. We wrześniu owocostany zaczynają zasychać. Lekki powiew wiatru powoduje, że zaczynają się odrywać. Efekt: w powietrzu widzisz unoszący się puch.
Perukowiec bez ez specjalnego traktowania
Oryginalnych warunków do uprawy nie trzeba mu natomiast zapewniać. – Perukowiec nie ma wygórowanych wymagań glebowych – uważa ogrodnik. – Nawet w piasku czasem wyrasta i dobrze się rozwija. Sprzyja mu również gleba piaszczysto-gliniasta oraz uboga w składniki pokarmowe. Susza i mróz oraz wiatr nie przeszkadzają perukowcowi. Choroby i szkodniki też nie dają mu się we znaki.
Słońce dla perukowca
Jedyne, co może mu zaszkodzić, to całkowity cień. Drzewo powinno rosnąć w słońcu, ewentualnie półcieniu. Gdy słońca ma za mało, słabiej kwitnie, wolniej rośnie, a kolory nie są już tak jaskrawe. Perukowiec nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Nawet regularnego cięcia nie potrzebuje. Kto chce, może natomiast przyciąć stare pędy, które zbyt wyrosły ponad koronę drzewa.
Tego o perukowcu mogłeś nie wiedzieć
Liście perukowca mają dużo garbników. Używa się ich w przemyśle. Stosuje się m.in. do garbowania skór, farbowania wełny, jedwabiu. Charakterystyczne, żółte drewno perukowca ma intensywny, ostry zapach. Drewno, ale też kora i liście perukowca, mają właściwości lecznicze. Rosyjscy lekarze jako pierwsi uważali, że perukowiec pomaga leczyć nowotwory. Działa także przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie. Stosowany jest więc jako środek dezynfekujący, przeciwbiegunkowy, przyspieszający gojenie się ran, oparzeń i wrzodów na skórze.
