W 1222 r. książę Konrad Mazowiecki nadał miejscowość biskupowi Chrystianowi. W czasach krzyżackich wieś była własnością rycerską i należała do komturstwa pokrzywieńskiego.. W 1277 r. gród w Płowężu był oblegany przez plemiona pruskie. Płowęż ucierpiał znacznie w czasie wojny polsko-krzyżackiej 1414 r. W 1516 r. Hugo ze Smoląga oddał dwór z folwarkiem w Płowężu biskupowi chełmińskiemu Janowi Konopackiemu.
Parafia w Płowężu należy do najstarszych na terenie ziemi chełmińskiej. Trudno ustalić jej początki, jednakże pierwszy ośrodek religijny mógł tu istnieć już w XII w. Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1257 r. Pierwotnie istniał tu zapewne kościół drewniany, który pod koniec XIII w. zastąpiony został murowanym. Prawdopodobnie od początku świątynia była pod wezwaniem św. Małgorzaty.
W 1649 r. kościół spłonął. Gruntownie przebudowano go w latach 1817 - 1820, po czym ponownie był konsekrowany.
Wśród zabytków uwagę zwracają m.in. barokowy ołtarz główny z 1673 r. pochodzący z lubawskiego kościoła bernardynów, dwa rokokowe ołtarze boczne w kształcie obelisków, krucyfiks na belce tęczowej z ok. połowy XVI w., organy w neogotyckiej oprawie zbudowane przez Juliusa Witta z Gdańska - 1896 r.
Kościół stoi na niewielkim wzgórzu, jest najbardziej strzelistym akcentem krajobrazu urozmaiconego odcinkami rynien polodowcowych, jeziorem Płowęż, Duże, Żaleń. W tej okolicy, za kościołem, bliżej jeziora, osiadł artysta malarz i rzeźbiarz, Adam Jakub Matejkowski, absolwent zakopiańskiego liceum Kenara, ASP w Warszawie.
Parafia należy do diecezji toruńskiej.
Proboszczem parafii jest ks. Józef Kiełpiński.
Nabożeństwa w niedziele o godz. 8.30 i 10.30, w dni powszednie o 18 latem i 17 zimą.
Biuro parafialne czynne po każdym nabożeństwie.
Kontakt - tel. 56/ 495 81 07
W przygotowaniu materiału skorzystałem z publikacji zbiorowej "Diecezja toruńska. Historia i teraźniejszość".
Płowęż. Świątynie bliskiego regionu - na wzgórzu, blisko jeziora
Bogumił Drogorób

Ślady osadnictwa okolic Płowęża sięgają okresu wczesnego średniowiecza. Badania archeologiczne wykazały istnienie dwóch grodów.