Krakowianki i górale (i nie tylko)... Lidka Ziółkowska u góry po prawej.
Wszystkie fotografie, które Państwo oglądają (pozostałe zamieszczamy na str. 2) pochodzą ze zbiorów pana Olgierda. Przechowywane w rodzinnym albumie trafiły do nas z nadzieją, że będzie można ustalić więcej szczegółów. Bardzo na to liczymy.
Co wnuk wie o swojej babce? Niewiele. "Moja babcia - Lidia Ziółkowska (później nazywała się Zielkowska, bo dziadek zmienił nazwisko) była piątym dzieckiem Franciszka i Apolonii" - napisał w mailu Olgierd Kędzierski.
Ta sama impreza, Lidka stoi druga od lewej. Bogactwo strojów i ich różnorodność musiały zachwycać...
Bardzo liczmy na pomoc Czytelników. Może rozpoznają Państwo swoich bliskich. Czekamy na telefony: 052/326-31-33 lub maile: [email protected]
Lidka, piąte dziecko Franciszka iApolonii przyszła na świat w Gnieźnie w 1918 r. Czyli w roku zakończenia I wojny światowej i odzyskania przez Polskę niepodległości. Gdy miała dwa lata, zamieszkała w Bydgoszczy (prawdopodobnie stało się to po powrocie miasta do Macierzy, wówczas wyjechało stąd kilkadziesiąt tysięcy osób pochodzenia niemieckiego).
Co pan Olgierd wie o tym okresie życia swoich pradziadków i babki Lidzi? Franciszek prowadził sklep kolonialny przy ul. Kościelnej 11, (obecnie ul. Magdzińskiego, obok zamieszczamy reklamę, którą znaleźliśmy w "Księdze adresowej miasta Bydgoszczy na 1929 rok"). Rodzina zamieszkała przy ul. Gdańskiej 20.
Lidka rozpoczęła naukę przypuszczalnie około 1925 roku. Do gimnazjum trafiła w 1932 r., a maturę zdawała cztery lata później.
"Potem rok była u sióstr urszulanek w Pniewach, ucząc się na kursach gospodarstwa. W 1939 roku wyszła za mąż we Lwowie" - pisze wnuk.
I dodaje: "Zależy mi na identyfikacji szkół, do których jako panienka z dobrego domu uczęszczała i gdzie mogła zdać maturę".
Przy najsłynniejszej bydgoskiej fontannie czyli "Potopie" - Lidka Ziółkowska pierwsza z lewej
Przypuszczamy, że Lidka mogła być uczennicą Żeńskiego Katolickiego Gimnazjum Humanistycznego, którego dyrektorką była Wanda Rolbieska (patrz zdjęcie na str. 1, prawdopodobnie zostało zrobione przed budynkiem przy ul. Staszica).
Fotografie pochodzą ze zbiorów Olgierda Kędzierskiego
