Telewizor zamiast seksu

www.pomorska.pl/region

Więcej informacji z regionu znajdziesz na stronie www.pomorska.pl/region

- Nasz wolny czas to przede wszystkim telewizja. Dlaczego wolimy świat szklany od rzeczywistego?

- Wszystko zależy od naszego systemu wartości i norm społecznych, a te z kolei od naszego miejsca w strukturze społecznej. I rzeczywiście, duża część Polaków spędza czas przed telewizorem, ale nie wszyscy, ponieważ u części zauważamy trend odwrotny. Natomiast, wracając do pytania, jest coś w tym, o czym pani mówi, czyli mniej seksu, a coraz więcej telewizora...

- ... lub internetu.

- Dokładnie. Chyba to Koreańczycy, parę dni temu, wpadli na pomysł, żeby wyłączać pracownikom prąd w domach, aby ci bardziej zajęli się sobą. Namiętne oglądanie telewizji niespecjalnie jednak dotyczy ludzi młodych. Oni wolą internet, który jest bardziej interaktywny i w dużym sensie, mimo różnych zagrożeń, korzystniejszy dla młodzieży, bo opierając się na słowie czytanym, chroni trochę przed wtórnym analfabetyzmem. Tu też trzeba umieć jakoś się wypowiadać, ponieważ można zostać wyśmianym. Poza tym teraz, w większym zakresie, jesteśmy konstruktorami stylu życia i możemy funkcjonować inaczej niż nasi sąsiedzi. I, w porównaniu do dziesiątków lat ubiegłych, albo to nikogo nie obchodzi, albo spotkamy się z większą tolerancją. Nowym jest też, że tylko część stylu życia dziedziczymy po naszych rodzicach, to starsze pokolenia uczą się od młodszych.

- Jednak w święta...

- Jakie święta?

- Na przykład Bożego Narodzenia.

- Nie było żadnych świąt. Coś się pani pomyliło.

- Hm. W kalendarzu były, nawet niedawno.

- Socjologowie kultury, czy religii nie opisują już tego okresu jako czas święty. Nie ma podziału na czas święty i zwykły, to raczej czas pracy i wolny od niej. Te święta, z pozoru religijne, przestają być takie, stają się rodzinnymi. Mimo wszystko kontakty rodzinne, choć chwiejące się, nadal są u nas dość wysoko w hierarchii.

- I zamiast w końcu poświęcać ten świąteczny czas sobie nawzajem, to gapimy się w ekran. A najchętniej oglądamy polskie seriale. Dlaczego wolimy ekscytować się problemami Hanki z "M jak miłość" niż zająć swoimi własnymi? Tamto "serialowe" życie jest ciekawsze?

- Myślę, że ono jest podobne. Wydaje mi się, że seriale robią nam dobrze i to chyba lubimy. Większość z nas jest w stanie przewidzieć, co zdarzy się w następnym odcinku. Jak się potwierdzi, możemy mieć bardzo dobre zdanie o naszym intelekcie. A nie jest z nim tak wspaniale, skoro nie potrafimy odróżnić aktora od roli. Ludziom zacierają się różnice między tym, co realne, a co nie. Młodych już jednak zajmuje coś innego, więc pytanie, czy za chwilę producenci filmowi kompletnie z nimi się nie rozminą? Chyba że telewizja stanie się jeszcze bardziej interaktywna i wszystko będzie internetem.

- Jak, w takim razie, za 20 lat będą wyglądały nasze kontakty społeczne?

- Jest kilka scenariuszy. M.in. powrót do korzeni, do tworzenia swoich mikrokosmosów, bo bez tego świat społeczny się zawali. Drugi to, że staniemy się bardziej świadomymi konstruktorami własnej rzeczywistości: wybierzemy, jaką płeć chcemy mieć, kim chcemy być, jaką religię wyznawać, co się częściowo już dzieje. I stworzą się nowe formy kontaktów społecznych, zakotwiczone w połączenia sieciowe. Technologia pójdzie jeszcze bardziej do przodu.

- Przestaniemy spotykać się twarzą w twarz?

- Może przestanie nam robić różnicę czy porozmawiamy w ten sposób, czy na przykład przez telefon. Niełatwo stwierdzić, w którą stronę to pójdzie. Ten bliski i znany nam świat na pewno stanie się innym. Czy będzie lepszym czy gorszym, to trudno powiedzieć.