Tomasz Borkowy, czyli Andrzej Talar z kultowego serialu "Dom" - tak teraz wygląda. Mamy zdjęcia

Zdaniem wielu telewidzów, serialowi "Dom" należą się najwyższe noty. Wystarczy wspomnieć o tej produkcji w mediach społecznościowych, od razu uaktywniają się fani serii o mieszkańcach Złotej 25: "Moim zdaniem najlepszy polski serial", "Piękny...to prawda z niezapomnianą rolą Wacława Kowalskiego jako Popiołka", "To prawda, uwielbiam ten serial", "I do tego przepiękna muzyka, wzrusza jak zawsze". To tylko niektóre komentarze.

Przypomnijmy: "Dom" emitowany był w TVP od 1980 do 2000 roku. Przedstawia losy mieszkańców warszawskiej kamienicy przy ulicy Złotej 25 na tle wydarzeń społecznych w powojennej Polsce. Serial składa się z 25 odcinków.

Mieszkańcy kamienicy przy ulicy Złotej wracają z wojennej tułaczki do zniszczonej Warszawy i rozpoczynają życie w drastycznie zmienionej sytuacji politycznej Polski.

Najważniejszym bohaterem serialu jest Andrzej Talar (w tej roli Tomasz Borkowy), chłopak pochodzący z mazowieckiej wsi Sierpuchowo, który po wyzwoleniu Warszawy w 1945 roku przyjeżdża tam na studia techniczne.

Aktor zyskał największą popularność dzięki głównej roli w serialu "Dom". Zobaczcie, jak wyglądał przed laty, a jaki jest teraz. Pokazujemy to w naszej galerii:

Tomasz Borkowy urodził się w 1952 w Warszawie. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Na I roku studiów wstąpił do PZPR, z której wystąpił w 1978. W czasie studiów był działaczem ZSP.

W Polsce zagrał w jedenastu filmach i serialach telewizyjnych, jednak znany jest głównie z roli Andrzeja Talara w serialu Dom.
Po wstrzymaniu serialu w czasie stanu wojennego wyemigrował w 1982 do Wielkiej Brytanii. W 1983 roku został współdyrektorem artystycznym londyńskiego Café Theatre Upstairs, gdzie reżyserował przez ponad 3 lata. W tym samym czasie uczył w londyńskiej "Academy the Drama School".

Za namową swojego brytyjskiego agenta przybrał pseudonim sceniczny Tomek Bork, pod którym zagrał w ponad 20 brytyjskich i amerykańskich filmach oraz serialach telewizyjnych, między innymi jako Jiw "The Unbearable Lightness of Being" (Nieznośna lekkość bytu) Philipa Kaufmana.

Od 1990 roku związał się z Edinburgh Festival Fringe - największym i najstarszym festiwalem teatralnym na świecie organizowanym co roku w sierpniu przez trzy tygodnie.

Na swoim koncie ma funkcję dyrektora artystycznego Universal Arts, organizacji prowadzącej i programującej dwa teatry festiwalowe i promującej międzynarodowe spektakle na scenach świata.

Na stałe mieszka w Edynburgu, gdzie prowadzi szkołę aktorską Universal Arts razem ze swoją drugą żoną Laurą Mackenzie Stuart, prywatnie córką Johna Mackenzie Stuarta byłego prezesa Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu. Jest członkiem Szkockiej Partii Narodowej.

Tomasz Borkowy, który na stałe mieszka w Edynburgu, przyjechał do Polski z okazji 35-lecia kultowego serialu "Dom" w reż. Jana Łomnickiego, w którym wcielił się w rolę Andrzeja Talara. Jak zdradził dla AKPA aktor, jego 20-letnia przygoda z serialem zaczęła się od odmowy przyjęcia tej roli.

Tak opowiadał podczas jubileuszu: - Podobno odmówił Pan Janowi Łomnickiemu przyjęcia roli Andrzeja Talara. Jak więc doszło ostatecznie do waszej współpracy?
Rzeczywiście zaczęło się tak, że śmiałem odmówić Janowi Łomnickiemu. To jest młodość, niestety. Marzyło mi się, że będę większym Krzysztofem Jasińskim i robiłem wielkie widowisko teatralne w Krakowie. Kiedy dowiedział się o tym Wilhelm Hollender, producent filmowy i ojciec mojej ówczesnej narzeczonej Barbary, powiedział, bym nie pokazywał się w jego domu, jeśli roli Jędrka nie przyjmę. Zakochany po uszy zadzwoniłem więc do reżysera i rolę pokornie wziąłem. Potem iskrzyło między nami na planie dość długo, aż do pierwszej wspólnie wypitej wódki, po której przeszliśmy na ty i przyjaźniliśmy się do końca jego dni. Od tamtej pory mógł mnie też bezkarnie besztać bezpośrednio, bez udziału drugiego reżysera.

- Podobno też nie lubił Pan Jędrka, a raczej tego, że nie widać w nim było za nic wiejskiego chłopaka?
Patrząc na serial dziś, myślę, że chciałbym nadal być taki młody jak Jędrek. Jestem miastowy, chłopak z Pragi, a miałem zagrać chłopaka ze wsi, którego, przyznam, początkowo mało widziałem w scenariuszu. Brak mi było w nim tej wiejskości, ale - dziś uważam, że to dobrze, bo w końcu chciał się z tej wsi wyrwać. (uśmiech - przyp. red.)

- Dwadzieścia lat z przerwami na planie jednego serialu, bo tyle był realizowany "Dom", to szczęście czy przekleństwo?
Aktor, który ma odrobinę szczęścia, który złapie tę odrobinę szczęścia, wychodzi na wyższą półkę. To, że z miłości do kobiety przyjąłem tę rolę było właśnie moim szczęściem. To wspaniała rzecz! Dwadzieścia lat temu napisałem scenariusz na kontynuację serialu, rozgrywający się w latach 90. Dziś jest czas na to, by pociągnąć "Dom" dalej, ale troszkę inaczej. Pokazać ten nowy dom miliona Polaków, którzy żyją na Wyspach Brytyjskich.