4. Josip Barisić (Piast Gliwice – Arka Gdynia)
Od początku ten ruch wydawał się być pozbawiony sensu. Beniaminek walczący o utrzymanie wziął w połowie tej drogi napastnika, który strzelił... jednego gola. Może ze względu na to, że w całym poprzednim sezonie miał ich jedenaście? Ale tak się chyba decyzji nie podejmuje. Chorwat oczywiście okazał się niewypałem. Wobec kontuzji wypożyczenie postanowiono skrócić o przeszło miesiąc. Zdobywanie bramek powierzono Rafałowi Siemaszce, piłkarzowi z regionu. Wywiązuje się z tego zadania bardzo dobrze, dając do zrozumienia, że złoty środek był bliżej niż się wydawało.
3. Alvarinho (Jagiellonia Białystok – Śląsk Wrocław)
W Zawiszy Bydgoszcz rzeczywiście czarował. Pomógł zdobyć Puchar i Superpuchar Polski. Potem przytrafił mu się jednak nieudany epizod w Jagiellonii Białystok, który poprawia teraz... jeszcze gorszym we Wrocławiu. Pal licho, że zmarnował tę czy inną akcję – zdarza się. W wielu meczach sprawiał wrażenie jakby mu nie zależało. Jest symbolem słabości wielonarodowej drużyny, która męczy się w walce o ligowy byt.
2. Daniel Chima Chukwu (wolny transfer – Legia Warszawa)
Chwalono go za grę tyłem do bramki, siłę i start do piłki. W praniu wyszło wszystko inaczej. Nigeryjczyk mający długą przerwę po graniu w Chinach ani trochę nie nawiązał do swoich występów w Norwegii (doznał też urazu). Zamiast czarować na boisku, stał się pośmiewiskiem. Zapamiętana będzie jego kontuzja przez źle dobrane obuwie, a także pomylenie Stadionu Narodowego z obiektami treningowymi Legii...
Na zdjęciu Chima Chukwu jeszcze barwach Molde podczas meczu z Legią w LE
1. Tomas Necid (Bursaspor – Legia Warszawa)
To zdecydowanie najgorszy transfer sezonu. Czech, z przeszłością w reprezentacji narodowej i występami m.in. w CSKA Moskwa czy ostatnio Bursasporze, miał z marszu stać się tak dobry jak poprzednicy, czyli Nemanja Nikolić oraz Aleksandar Prijović. Nawet w połowie nie okazało się to prawdą. Napastnik zawiódł na całej linii. Szybko został odesłany na ławkę. W pewnym momencie trener Jacek Magiera wolał zaufać Michałowi Kucharczykowi, czyli temu, z którego połowa widowni przy Ł3 się naśmiewa. Obecnie zaś stawia na przesuniętego do ataku Miroslava Radovicia. Los Necida jest przesądzony. W Legii nie ma czego szukać.
