Właśnie, że się nauczę!

     Ileż to razy nauczyciel plastyki narzekał, że na naszych rysunkach ludzie powinni mieć włosy brązowe, a nie fioletowe, ile razy nauczycielka polskiego skarżyła się, że nigdy nie wychodzi nam schemat rozprawki? Jeśli zbyt często słyszymy, że nic nie umiemy, jesteśmy gotowi w to uwierzyć. Tymczasem psycholodzy są optymistami. Mówią, że nie zawsze musimy wszystko robić jak reszta. Ba! Najwięksi geniusze często w szkole nie byli oceniani dobrze. Poza tym - nawet jeśli czegoś nie umiemy, szybko możemy się tego nauczyć. Wystarczy
     w siebie uwierzyć
     Być może nie nauczymy się malować jak Matejko, ale może zostaniemy całkiem niezłymi rysownikami w studio projektowym? A swoją drogą, Matejko był uznawany za dziecko bez talentu plastycznego, miał słabe oceny z rysunku. Nie spodobało mu się to, więc zaczął ćwiczyć. Mozolnie, długo, systematycznie. I przyznacie, że z efektami.
     - Jeżeli ktoś na świecie potrafi coś robić, każdy się może tego nauczyć - twierdzą psycholodzy. Tylko trzeba myśleć o sobie, jako o osobie, która jest w stanie się wszystkiego nauczyć. Nasz umysł może być najlepszym sługą albo najgorszym z panów! A zatem jak nauczyć się malować jak Matejko? Otóż trzeba podglądać.
     Jak sobie radzą z czymś ci, którym dana rzecz wychodzi najlepiej? Każdy z nas ma mnóstwo własnych sposobów na różne rzeczy. Na przykład na odpowiedź przy tablicy. Zwłaszcza, gdy w głowie pustka. Niektórzy stają na środku i nic. To też sposób, tylko niezbyt fajny. Zwykle kończy się jedynką.
     Inni kombinują. Szukają w głowie czegokolwiek podobnego do zadanego tematu. Albo ten temat w sposób sprytny i niezauważalny zmieniają. _
     Jeśli chcecie upiec ciasto
     musicie mieć przepis
     Gdy macie przepis, próbujecie: raz, drugi, trzeci, aż wreszcie będziecie to ciasto piec najlepiej na całym osiedlu. Otóż ze wszystkim jest jak z ciastem. Najpierw przepis. Jeśli chcecie być w klasie lubiani, patrzcie, jak robią to inni. Dokładnie. Liczą się szczegóły. Okaże się, że na przykład osoby lubiane znają mnóstwo dowcipów i dobrze je opowiadają. Że chętnie pomagają i nie oczekują nic w zamian (naprawdę, a nie na pokaz - udawanie wyczuwa się na sto metrów!) i tak dalej.
     Jak ważne są szczegóły? Jak w tym kawale o zwierzętach, które dostały powołanie do wojska i strasznie się bały skierowania na front. Pierwszy na komisję poszedł niedźwiedź. - I co? I co?! - pyta go zając, gdy wyszedł. - Mam przydział do kampanii budowlanej! Zając się ucieszył: - To nie jest złe, powiedz jak to zrobiłeś? Więc niedźwiedź wyjaśnia: - Pokazali mi karabin, spytali co to jest, ja odparłem, że nie wiem. Pokazali granat - powiedziałem, że nie wiem. Pokazali cegłę - powiedziałem: cegła, i mnie przydzielili.
     Wszedł zając na komisję. - _Co to jest? - pytają, pokazując karabin. - Nie wiem! - A co to jest? - pytają, pokazując granat. - Nie wiem! W tym momencie pytający schylił się pod stół po cegłę i zanim ją podniósł, zając wrzasnął: - Cegła! _I dostał skierowanie: - Do kontrwywiadu!
     A więc zbieranie informacji o strategii jest pierwszym krokiem. Potem należy wcielać ją w życie. - Obowiązuje
     zasada brzytwy Okhama
      - Pomijajcie, co bez znaczenia -_ radzą psycholodzy. - Jeśli chcecie świetnie jeździć konno, nie musicie palić papierosów, tylko dlatego, że wasz idol, doskonały dżokej, pali. Patrzcie na to, jak on pracuje z koniem. Ile czasu z nim spędza, ile razem ćwiczą.
     Róbcie tak samo. A jeśli nie wychodzi Wam od razu, nie ma co rozdzierać szat. Poczytajcie sobie biografie wielkich i sławnych. Ile po drodze musieli przejść, zanim doszli do tego, do czego doszli? I pamiętajcie: nie święci garnki lepią.