Wyjeżdżam, nie wracam

Podobne plany ma wiele osób. Wyjeżdżacie, bo chcecie zrobić zawodową karierę, jednak do emigracji skłaniają Was przede wszystkim wyższe zarobki niż w Polsce.

Bartek uczy się w jednym z toruńskich liceów. - Nie ukrywam, że chcę w przyszłości wyjechać za granicę - mówi. - Moi rodzice popierają tę decyzję, bo też uważają, że w Polsce nie dostanę wymarzonej pracy. Chcę studiować informatykę i myślę, że z takim zawodem bez problemu znajdę zajęcie w krajach Unii Europejskiej. W Polsce, niestety, zarobki wciąż nie są takie, jak bym chciał. Poza tym w naszym kraju mam mniejsze możliwości rozwoju. Na Zachodzie naprawdę można zrobić karierę, nie tak jak u nas.

Blisko, coraz bliżej
Bartek nie obawia się, że będzie czuł się samotny za granicą. - Nie wiem jeszcze, w jakim państwie zamieszkam na stałe, ale przecież nie wyprowadzę się na drugą półkulę, więc na pewno będę miał częsty kontakt z rodziną - mówi. - Dzisiaj odległości się "skurczyły" i nie jest problemem przylot do kraju na weekend.

Oczywiście pod warunkiem, że za granicą przyzwoicie się zarabia. A myślę, że jako informatyk nie będę miał z tym problemu.

Licealista mówi, że niektórzy z jego kolegów już po maturze chcą wyjechać za granicę.

- Jadą najczęściej na Wyspy - opowiada. - Chcą zarobić na studia, bo zwykle wybierają się na prywatne uczelnie albo na studia zaoczne. Rozumiem to, bo przecież nie wszyscy mają rodziców, którzy będą ich utrzymywać przez następnych kilka lat.

Taki właśnie plan ma Agnieszka, maturzystka z Bydgoszczy. - Chciałabym skończyć studia, ale niestety rodziców nie stać na opłacanie mojej dalszej nauki - mówi. - Mam kuzynkę, która wyjechała już dwa lata temu do Anglii. Pracuje tam w chłodni, przy warzywach. W tej samej firmie załatwiła mi pracę już od lipca, więc praktycznie zaraz po maturze wyjeżdżam z Polski. Zamierzam pracować w Anglii przez rok. Mam nadzieję, że odłożę tyle pieniędzy, że wystarczy mi na opłacenie czesnego przynajmniej na początku nauki.

Jednak Agnieszka mówi, że nie chciałaby na stałe mieszkać za granicą. - Czułabym się źle bez rodziny - mówi. - W Polsce mam rodziców, brata, a w Anglii jedyną bliską mi osobą jest właśnie moja kuzynka. Wiem, że na Wyspach można lepiej zarobić, ale też nie tak dużo, jak jeszcze kilka lat temu. Poza tym pieniądze to nie wszystko.

Mam nadzieję, że kiedy skończę w Polsce studia, też będę mogła spokojnie żyć i utrzymam rodzinę. Chciałabym studiować bankowość, a w tym zawodzie przynajmniej na razie można znaleźć dobrze płatną pracę.

Ewa Abramczyk-Boguszewska
[email protected]