- Mama wymaga opieki praktycznie przez cały czas. Nie możemy jej zostawić samej, bo boimy się, że coś się jej stanie. Dzisiaj wydaje mi się to dziwne, ale przez wiele lat nie dostrzegałam charakterystycznych objawów - przyznaje Magdalena Jędrusik.
Gdzie ja to położyłam?
Pierwszym objawem jest zapominanie. Czy to jednak oznacza, że każdy jest chory tylko dlatego, że zapomnimy czasami, gdzie położyliśmy klucze albo zapomnimy o umówionym spotkaniu?
Oczywiście, że nie! Zapominanie zdarza się każdemu z nas. W chorobie Alzheimera pojawiają się uszkodzenia mózgu i rozwija się tzw. proces otępienny. W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że choroba Alzheimera przebiega w trzech, zasadniczych stadiach. Najpierw pojawiają się zaburzenia pamięci. Polegają one na trudnościach w zapamiętywaniu nowej informacji.
W drugim stadium, w miarę postępu choroby, oprócz wymienionych zaburzeń zapamiętywania pojawiają się trudności w zakresie pamięci dawnej, tzn. w przypominaniu tego, co zdarzyło się kiedyś w życiu pacjenta i tego, czego nauczył się w szkole. Jednocześnie pojawiają się zaburzenia w innych sferach życia. Zaczynają się problemy w orientacji w przestrzeni, problemy z mową.
W trzecim stadium choroby, oprócz zaburzeń wszystkich procesów poznawczych, następuje rozpad nabytych umiejętności. Ma ono charakter nieodwracalny. Człowiek nie potrafi skorzystać z toalety, jeść widelcem i nożem.
Na Alzheimera nie ma leku.
Jestem Batmanem
Objawy schizofrenii pojawiają się dużo wcześniej niż Alzheimera. Już po 20. roku życia. - Brat zaczął się dziwnie zachowywać - wspomina Anna Kaczorowska. - Znalazłam go kiedyś na parapecie okna. Gdy zapytałam, co robi, odpowiedział, że mam się nie martwić, bo ma nadludzkie moce i potrafi latać, jak Batman. Wtedy uznałam, że pewnie jest pijany. Dopiero później okazało się, że już od pewnego czasu miał objawy choroby.
Schizofrenia jest chorobą psychiczną. Polega na zniekształceniu odbioru rzeczywistości i związanymi z tym problemami w funkcjonowaniu.
Najbardziej charakterystycznym objawem dla schizofrenii jest rozszczepienie osobowości, Chory słyszy głosy, które każą mu wykonywać pewne czynności. Ma halucynacje - słuchowe, wzrokowe, smakowe, węchowe, dotykowe. Do tego bardzo często dochodzą urojenia. Bywa, że uważa się za proroków czy świętych. Niektórzy są pewni, że posiadają nadludzkie moce. Albo są śledzeni przez agentów wywiadu.
W rozwoju choroby ważny jest jej początek. Im wcześniej osoba zachoruje, tym rokowania są gorsze. U mężczyzn pierwsze objawy obserwujemy pomiędzy 15-25. rokiem życia, a u kobiet choroba występuje w wieku 25-35 lat.
Bardzo rzadko pojawia się u dzieci i osób po 40. roku życia.
Skąd się to bierze?
Obie choroby są uwarunkowane genetycznie. Nie można się nimi zarazić. Ale jeśli ktoś w naszej rodzinie na nie chorował, powinniśmy zwracać uwagę na ich objawy. Jeśli coś nas zaniepokoi, warto odwiedzić lekarza.
Czytaj e-wydanie »
