Briere najlepszym "Kanadyjczykiem".Toews MVP

Na liście są zawodnicy, którzy mają w dorobku złote medale igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata oraz zwycięstwo w Pucharze Stanleya. Kanadyjczyk został także wybrany MVP play off.
Z reprezentacją Klonowego Liścia Toews triumfował w MŚ 2007 w Rosji oraz tegorocznych igrzyskach w Vancouver. W środę na swoim koncie zapisał wygraną w lidze NHL - w finale play off drużyna Chicago Blackhawks pokonała 4:2 Philadelphia Flyers. Tym samym trafił do ekipy "Potrójnego Złota". Toews, kapitan "Czarnych Jastrzębi", w fazie pucharowej rozgrywek strzelił siedem bramek i zanotował 22 asysty. Jego klub czekał na sukces w Pucharze Stanleya niemal pół wieku (poprzednio w sezonie 1960/1961). W tym roku, przed Toewsem, na listę "Złotego Hat-Tricka" trafił inny kanadyjski hokeista - 25-letni Eric Staal. Osiagnięcia ma podobne co młodszy kolega, ale po Stanley Cup sięgnął w 2006 roku, z Carolina Hurricanes.

W "Triple Gold Club" są przedstawiciele czterech krajów (nie ma żadnego bramkarza): 9 Szwedów, 7 Kanadyjczyków, 6 Rosjan i 2 Czechów. "Założycielami" klubu stali się Szwedzi - Tomas Jonsson, Hakan Loob i Mats Naeslund. To oni skompletowali na igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku złote trofea, zdobywając mistrzostwo olimpijskie. Wcześniej mieli w dorobku mistrzostwo świata i Puchar Stanleya.

1994 rok: Tomas Jonsson (Szwecja, New York Islanders) - MŚ 1991; PS (Puchar Stanleya) 1982 i 1983; ZIO 1994; Hakan Loob (Szwecja, Calgary Flames) - MŚ 1987 i 1991; PS 1989; ZIO 1994; Mats Naeslund (Szwecja, Montreal Canadiens) - MŚ 1991; PS 1986; ZIO 1994; 1996: Peter Forsberg (Szwecja, Colorado Avalanche) - MŚ 1992 i 1998; PS 1996 i 2001; ZIO 1994 i 2006; Walery Kamienski (ZSRR, Colorado Avalanche) - MŚ 1986, 1989 i 1990; PS 1996; ZIO 1988; Aleksiej Gusarow (ZSRR, Colorado Avalanche) - MŚ 1986, 1989 i 1990; PS 1996; ZIO 1988; 1997: Wiaczesław Fetisow (ZSRR, Detroit Red Wings) - MŚ 1978, 1981, 1982, 1983, 1986, 1989 i 1990; PS 1997 i 1998; ZIO 1984 i 1988; Igor Łarionow (ZSRR, Detroit Red Wings) - MŚ 1982, 1983, 1986 i 1989; PS 1997, 1998 i 2002; ZIO 1984 i 1988; 2000: Aleksander Mogilny (ZSRR, New Jersey Devils) - MŚ 1989; PS 2000; ZIO 1988; Władimir Małachow (ZSRR, New Jersey Devils) - MŚ 1990; PS 2000; ZIO 1992; 2002: Brendan Shanahan (Kanada, Detroit Red Wings) - MŚ 1994; PS 1997, 1998 i 2002; ZIO 2002; Joe Sakic (Kanada, Colorado Avalanche) - MŚ 1994; PS 1996 i 2001; ZIO 2002; Rob Blake (Kanada, Colorado Avalanche) - MŚ 1994 i 1997; PS 2001; ZIO 2002; 2004: Scott Niedermayer (Kanada, New Jersey Devils, Anaheim Ducks) - MŚ 2004; PS 1995, 2000, 2003, 2007; ZIO 2002, 2010; 2005: Jaromir Jagr (Czechy, Pittsburgh Penguins) - MŚ 2005, 2010; PS 1991 i 1992; ZIO 1998; Jiri Szlegr (Czechy, Detroit Red Wings) - MŚ 2005; PS 2002; ZIO 1998; 2006: Nicklas Lidstroem (Szwecja, Detroit Red Wings) - MŚ 1991; PS 1997, 1998, 2002, 2008; ZIO 2006; Fredrik Modin (Szwecja, Tampa Bay Lightning) - MŚ 1998; PS 2004; ZIO 2006; 2007: Chris Pronger (Kanada, Anaheim Ducks) - MŚ 1997; PS 2007; ZIO 2002, 2010; 2008: Niklas Kronwall (Szwecja, Detroit Red Wings) - MŚ 2006; PS 2008; ZIO 2006; Henrik Zetterberg (Szwecja, Detroit Red Wings) - MŚ 2006; PS 2008; ZIO 2006; Mikael Samuelsson (Szwecja) - MŚ 2006; PS 2008; ZIO 2006; 2010: Eric Staal (Kanada, Carolina Hurricanes) - MŚ 2007; PS 2006; ZIO 2010; Jonathan Toews (Kanada, Chicago Blackhawks) - MŚ 2007; PS 2010; ZIO 2010.

Briere najlepszy w punktacji kanadyjskiej
W minioną środę, 9 czerwca zakończyła się rywalizacja o Puchar Stanleya. Przypomijmy, że wygrali ją (4:2) hokeiści Chicago Blackhawks, pokonując w szóstym meczu (po dogrywce) 4:3 Philadelphia Flyers.

Na pocieszenie pozostaje "Lotnikom" fakt, iż 32-letni Daniel Briere triumfował w punktacji kanadyjskiej play off ligi NHL. W 23 meczach strzelił 12 bramek i zanotował 18 asyst. Indywidualnie w Stanley Cup najlepszy był Briere, a za nim uplasowali się dwaj przedstawiciele mistrzowskiej drużyny "Czarnych Jastrzębi": jej kapitan Jonathan Toews 29 pkt (7+22) i Patrick Kane 28 (10+18). Obaj rozegrali jedno spotkanie mniej od hokeisty z Filadelfii. W czołowej dziesiątce byli też inni hokeiści tych zespołów. Czwarte miejsce zajął Mike Richards (kapitan Flyers) 23 (7+16), piąte Patrick Sharp (Blackhawks) 22 (11+11), a szóste i siódme Claude Giroux 21 (10+11) i Fin Ville Leino (obaj Flyers) 21 (7:14).
Feta w Chcago

Po zdobyciu Pucharu Stanleya, w Chicago odbyła się prawdziwa feta w Chicago. Na piątek, 11 czerwca, władze miejskie zapowiedziały na ten dzień paradę hokeistów, w której uczestniczył burmistrz miasta Richard Daley. W paradzie wzięło udział 350 tys. osób. Wcześniej, gubernator stanu Pat Quinn ogłosił piątek 11 czerwca "Dniem Chicago Blackhawks" w całym stanie Illinois.

22-letni kanadyjski kapitan Chicago Blackhawks Jonathan Toews zdobył Conn Smythe Trophy - nagrodę dla najbardziej wartościowego hokeisty w rozgrywkach play off o Puchar Stanleya. Lista zdobywców Conn Smythe Trophy: 1965 rok - Jean Beliveau (Montreal Canadiens); 1966 - Roger Crozier (Detroit Red Wings); 1967 - Dave Keon (Toronto Maple Leafs); 1968 - Glenn Hall (St. Louis Blues); 1969 - Serge Savard (Montreal); 1970 - Bobby Orr (Boston Bruins); 1971 - Ken Dryden (Montreal); 1972 - Orr (Boston); 1973 - Yvan Cournoyer (Montreal); 1974 - Bernie Parent (Philadelphia Flyers); 1975 - Parent (Philadelphia); 1976 - Reggie Leach (Philadelphia); 1977 - Guy Lafleur (Montreal); 1978 - Larry Robinson (Montreal); 1979 - Bob Gainey (Montreal); 1980 - Brian Trottier (New York Islanders); 1981 - Butch Goring (NYI); 1982 - Mike Bossy (NYI); 1983 - Billy Smith (NYI); 1984 - Mark Messier (Edmonton); 1985 - Wayne Gretzky (Edmonton); 1986 - Patrick Roy (Montreal); 1987 - Ron Hextall (Philadelphia); 1988 - Gretzky (Edmonton); 1989 - Al MacInnis (Calgary Flames); 1990 - Bill Ranford (Edmonton); 1991 - Mario Lemieux (Pittsburgh Penguins); 1992 - Lemieux (Pittsburgh); 1993 - Roy (Montreal); 1994 - Brian Leetch (New York Rangers); 1995 - Claude Lemieux (New Jersey Devils); 1996 - Joe Sakic (Colorado Avalanche); 1997 - Mike Vernon (Detroit); 1998 - Steve Yzerman (Detroit); 1999 - Joe Nieuwendyk (Dallas Stars); 2000 - Scott Stevens (New Jersey); 2001 - Roy (Colorado); 2002 - Nicklas Lidstroem (Detroit); 2003 - Jean-Sebastien Giguere (Anaheim Mighty Ducks); 2004 - Brad Richards (Tampa Bay Lightning); 2005 - nie było rozgrywek NHL; 2006 - Cam Ward (Carolina Hurricanes); 2007 - Scott Niedermayer (Anaheim); 2008 - Henrik Zetterberg (Detroit); 2009 - Jewgienij Małkin (Pittsburgh); 2010 - Toews (Chicago).