Cytrynę możesz wyhodować z pestki, ale jest jeden haczyk. Sprawdź, co zrobić, żeby naprawdę mieć cytryny prosto z doniczki

Cytrusy to niezwykle wartościowe i lubiane owoce egzotyczne, ale ponieważ mają dość wysokie wymagania termiczne, nie da się ich cały rok uprawiać ich w ogrodzie. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby spróbować ich uprawy doniczkowej. Jednym z najpopularniejszych cytrusów jest pochodząca z Chin cytryna zwyczajna, która w naturze jest niewysokim, rozłożystym, często kolczastym drzewkiem, które dorasta do ok. 5-6/8 m wysokości.

Jak większość cytrusów cytryna nie toleruje mrozów, więc nie może być przez cały rok uprawiana w gruncie. Można natomiast podjąć się jej uprawy w doniczce i to z całkiem dobrym skutkiem, gdyż w odpowiednich warunkach będzie kwitła i owocowała. Wprawdzie jej owoce nie będą tak smaczne i soczyste jak te, pochodzące z cieplejszych rejonów świata, mimo to mogą dojrzeć i nadawać się do jedzenia. Uprawiana w donicy cytryna może też sprawić nam bardzo miłą niespodziankę w postaci niezwykle pięknie pachnących kwiatów, których aromat nie ma sobie równych. Aby jednak się ich doczekać, musimy odpowiednio zadbać o roślinę, gdyż jej wymagania są dość szczególne.

Sprawdź też: Jak dbać o drzewko oliwne, żeby dobrze rosło? To jest najważniejsze w uprawie oliwki w doniczce

W naturze cytryna jest całkiem sporym drzewkiem i pomimo iż uprawiana w doniczce osiąga o połowę mniejszy rozmiar (zwykle ma nie więcej niż 2-3 m wys.), pozostaje jedną z najwyższych i najbardziej rozłożystych roślin doniczkowych, dlatego wymaga dla siebie sporo miejsca. Warto też posadzić ją w dużych donicach, a nawet kubłach z uchwytami ułatwiającymi transport rośliny, gdyż jej system korzeniowy także jest całkiem spory.

Jako roślina egzotyczna cytryna kocha ciepło i słońce, ale potrzebuje też okresu spoczynku w niższych temperaturach. W okresie wegetacyjnym należy zapewnić jej bardzo jasne, słoneczne i ciepłe stanowisko, osłonięte jednak przed bezpośrednim słońcem (optymalna temp. to ok. 22-25°C) oraz próchnicze, przepuszczalne i lekko kwaśne podłoże (najlepiej kupić ziemię dla cytrusów). Drzewko należy podlewać umiarkowanie, lecz często w taki sposób, aby podłoże w jego doniczce zawsze było lekko wilgotne, ale nigdy mokre (cytryna jest wrażliwa zarówno na suszę jak i zalanie). W sezonie wegetacyjnym dobrze jest też cytrynę nawozić, wykorzystując do tego celu nawozy dla cytrusów lub biohumus.

Cytryna całe lato może, a nawet powinna spędzać na zewnątrz (np. w ogrodzie lub na tarasie), gdyż świeże powietrze bardzo jej służy. Jej kwiaty mają też wtedy szansę na zapylanie przez owady, dlatego łatwiej zawiązują owce niż w pomieszczeniu. Trzeba jednak pamiętać, że jesienią cytryna ponownie powinna wrócić do chłodnego, widnego pomieszczenia (12-15°C), gdzie będzie mogła przejść okres spoczynku. Może być to chłodna, widna weranda lub jasna klatka schodowa, ale nie ciepłe, niedoświetlone mieszkanie z suchym powietrzem, gdyż takie warunki zimowania bardzo osłabiają kondycję krzewu i narażają je na atak szkodników np. przędziorków czy tarczników. W tym czasie należy zaprzestać jej nawożenia, a podlewanie ograniczyć do absolutnego minimum. Nie należy przy tym się martwić, jeśli cytryna zrzuci większość lub wszystkie liście, bo to proces całkiem naturalny. Kiedy wiosną wznowi wegetację, wyda nowe pędy i rozwinie młode liście.

W sprzyjających warunkach cytryna kwitnie przez cały sezon letni, rozwijając białe kwiaty o wyjątkowo silnym i pięknym zapachu. Po zapyleniu kwiaty przekształcają się owoce, które dojrzewają nawet przez okres jednego roku. Chcąc się ich doczekać, musimy jednak pozyskać do uprawy sadzonki cytryny (pędowe sadzonki zielne z tegorocznych przyrostów), pobierając je wiosną ze zdrowego, silnego, najlepiej już owocującego wcześniej egzemplarza. Otrzymane w ten sposób rośliny pierwszy raz zakwitną po ok. 1-2 latach, a owoce wydadzą po 3-4 latach.

Polecamy: Te egzotyczne rośliny wyhodujesz sam. Wystarczy pestka, albo resztka owocu. Sprawdź

Cytrynę możemy również rozmnożyć za pomocą siewu nasion, pozyskanych np. z owocu kupionego w sklepie, jednak takie rośliny mogą zakwitnąć dopiero po kilkunastu latach lub nawet wcale. Aby ułatwić sobie zadanie, możemy też kupić w centrum ogrodniczym lub kwiaciarni gotową sadzonkę, ale upewnijmy się, że została wyhodowana z sadzonki lub rozmnożona za pomocą szczepienia, a nie uzyskana z nasion, bo tylko wtedy możemy liczyć na jej kwiaty i owoce (najlepszym rozwiązaniem jest zakup już kwitnących lub owocujących egzemplarzy, które jednak mogą być dość drogie).