Czarownice w dworze Popiela

     Na festynie archeologicznym można być po raz trzeci, piąty, a nawet ósmy. I za każdym razem przybywający znajdą tu coś nowego, zajmującego, a czasem i zaskakującego. Są, rzecz jasna, stałe, od kilku lat prezentowane techniki, wiele znajdziemy jednak też nowości. Na kraalu, obok brązownika, złotnika i dziegciarza jest stanowisko szklarza (wytop szkła prezentuje Zbigniew Piechocki z Bydgoszczy). Nieco dalej obejrzeć można orkę pradziejową, którą prezentuje Wojciech Kawczyński - pracownik Muzeum Archeologicznego w Biskupinie.
     Niewątpliwą atrakcją jest, odbywający się codziennie o godz. 13, proces czarownic, który wyreżyserowali studenci Uniwersytetu Warszawskiego. Proces, podobnie jak poprzedzające go widowisko "Dzieje Popiela" (reż. i muzyka - Robert Kanaan) oglądać można w dworze Popiela, scenografii do filmu Jerzego Hoffmana "Stara baśń". Zgromadzoną tu widownię, przeważnie nastoletnią, opanowuje przerażenie, gdy kaci wysilają się, żeby tortury czarownic uczynić jak najboleśniejsze. - Bo czego wart byłby kat, jeśliby nie dał sobie rady z babą i nie wymusił zadanego zeznania? Chociaż najwytrzymalsze, najmężniejsze w końcu ulegają i przyznają się do wszystkich obrzydliwości...