W 1562 r. Uchański został właścicielem Gruczna. Rok wcześniej otrzymał od króla Zygmunta Augusta biskupstwo chełmskie i kujawsko-pomorskie, a także arcybiskupstwo gnieźnieńskie.
Po śmierci króla zastępował go jako przywódca stronnictwa katolickiego. Odegrał wówczas ważną rolę w polityce.
12 grudnia 1575, stojąc na czele Senatu, obwołał wraz z senatorami królem Polski cesarza rzymsko-niemieckiego Maksymiliana II Habsburga, lecz kandydatura ta przepadła wobec masowych protestów szlachty.
Jakub Uchański był m.in. sekretarzem i zarządcą dóbr królowej Bony.
Uchański naraził się Watykanowi, bo sprzyjał ruchom reformatorskim, opowiadał się za porozumieniem z protestantami. Był za powstaniem kościoła narodowego, nie chciał jednak rezygnować z łączności ze stolicą apostolską.
Zmarł w 1581 r. w Łowiczu, w wystawnym pałacu, niczym królewska posiadłość.
Rok wcześniej wysłał swoich ludzi do Gruczna, żeby zrównali z ziemią majątek ówczesnego dzierżawcy wsi. Podobno zasłużył sobie na to, bo nie opłacał podatku od dzierżawy.
Czytaj e-wydanie »
