Obcokrajowcy nie pomogli. Kibice narzekają na jakość zagranicznego zaciągu, klub tłumaczy, że na lepszych hokeistów nie ma pieniędzy. Przed play out Nesta Mires przechwalała się się 4. miejscem Siergieja Kukuszkina w klasyfikacji kanadyjskiej PHL, gdańszczanie nie mieli nikogo w dziesiątce.
Na lodzie nastąpiła bolesna weryfikacja. W serii play off o sukcesie Automatyki zadecydowali właśnie obcokrajowcy: z 20 goli strzelili aż 16. Gwiazdami play out byli Szwed Adrian Kastel-Dahl (5 goli, asysta), Amerykanie Zachary Josepher (gol i 7 asyst) i Phillip Nasca (po 4 gole i asysty). A Kukuszkin zaliczył zaledwie 1 trafienie w 6 meczach... Najlepszymi napastnikami Nesty Mires w play out byli Jarosław Dołęga (1 gol, 7 asyst) i Daniel Minge (2-3)
Trenerskie zagrywki. Leszek Minge ma ogromne zasługi dla toruńskiego hokeja, ale to nie zmienia aktu, że spada z ligi w drugim sezonie z rzędu. W Gdańsku jeszcze w grudniu wyciągnięto wnioski i zainwestowano w Andrieja Kowaliowa, który z Białorusią dwukrotnie grał na igrzyskach olimpijskich. Nowy trener idealnie trafił ze szczytem formy zespołu.
Oczywiście, teraz każdy może być mądry. Trudno było mieć zastrzeżenia do Minge, gdy jego drużyna wygrywała 11 z 16 meczów w drugim etapie rozgrywek. W serii play out Nesta Mires bardzo źle jednak reagowała szczególnie na liczebną przewagę rywala, a to już był po prostu brak odpowiedniego rozpracowania rywala.
Nieoficjalnie wiemy, że w pewnym momencie klub rozważał zmianę trenera, miał nawet konkretnych kandydatów spoza kraju, których oczekiwania mógłby spełnić. Wtedy jednak Nesta Mires zaczęła wygrywać i temat upadł.
Ściana w bramce. Czy można mieć pretensje do toruńskich golkiperów? Niekoniecznie, bo niewiele straconych goli obciąża bezpośrednio ich konto, w obronie to cały zespół zagrał słabo. Serię rozpoczął nieszczęśliwie Mateusz Studziński, od drugiego meczu jego miejsce zajął Michał Plaskiewicz i zagrał solidnie.
Problem w tym, że Tomasz Witkowski z Automatyki był jeszcze lepszy (skuteczność 92 procent, odbił 158 ze 172 strzałów Nesty Mires). Torunianie obawiali się doświadczonego bramkarza i faktycznie: w kilku wyrównanych meczach (choćby numer 4 w Gdańsku) to on decydował o sukcesie rywali.
W play out torunianie strzelali średnio 2,3 gola na mecz, prawie dwa razy mniej niż w rundzie zasadniczej.
Budżet nie wystarczył. W tym sezonie wynosił ok. 2 mln złotych. Nieźle, ale jak się okazało, za mało do utrzymania. Od lat głównym udziałowcem jest miasto i ta formuła najwyraźniej się wyczerpała.
Dotacje miejskie i stypendia stanowią poduszkę bezpieczeństwa dla spółki, ale jednocześnie zamykają kilka innych źródeł utrzymania. Nie jest tajemnicą, że nie wszyscy przedsiębiorcy z Torunia chcą być wiązani z obecną władzą samorządową. Do tego sponsor tytularny nie zapewniał nawet 25 procent potrzeb klubu.
Jak jest w innych klubach? GKS Katowice dostaje od sponsora 2 mln zł, GKS Tychy od miasta ponad 3 mln zł. PHL finansowo idzie do przodu, Nesta Mires stoi w miejscu.
