Doskonałe na żywopłot

     Krzewy sprzedawane z odkrytą bryłą korzeniową lub tzw. balotowane (korzenie okryte workiem) najlepiej sadzić we wrześniu lub wiosną, przed ruszeniem wegetacji - w kwietniu. Rośliny sprzedawane w pojemnikach można sadzić właściwie przez cały okres wegetacji. Najgorszym terminem jest późna jesień.
     "Prześwietlamy" przed zakupem
     Przed zakupem zwróćmy uwagę, czy iglaki mają barwę i pokrój charakterystyczne dla gatunku i odmiany, czy nie są uszkodzone, czy nie widać śladów chorób grzybowych lub żerowania szkodników, czy ziemia wokół korzeni nie jest rozsypana - korzenie i podłoże muszą stanowić zwartą bryłę. Ziemia musi być wilgotna.
     Większość roślin iglastych najlepiej rośnie na glebie żyznej, przepuszczalnej, kwaśnej.
     Przed sadzeniem ziemię należy przekopać na głębokość dwóch łopat i wzbogacić kompostem. Jeżeli gleba jest piaszczysta, potrzeba będzie ok. 3 kg kompostu na 1 m kw. podłoża. Jeśli gleba jest gliniasta, oprócz kompostu należy dodać trochę piasku i torfu do zakwaszenia i rozluźnienia podłoża.
     Sadzimy nie osypując ziemi
     Dołek, w który posadzimy krzew musi mieć średnicę odpowiednią do wielkości bryły korzeniowej (od 60 cm do 1 m średnicy i tyleż głębokości).
     Sadzimy całą bryłę wyjętą z pojemnika, nie osypując z niej ziemi. Krzew umieszczamy na tej samej głębokości, co przed wysadzeniem.
     Dołek wypełniamy ziemią zmieszaną z kompostem i dokładnie ugniatamy podłoże wokół korzeni. Następnie formujemy wokół rośliny niewielkie zagłębienie, które pomoże w utrzymaniu wody w obrębie korzeni. Roślinę podlewamy i wokół pnia rozsypujemy warstwę ściółki, np. kory, która dodatkowo utrzymuje wilgoć i zapobiega zachwaszczeniu. Większe rośliny mocujemy do palika.
     Dalsza pielęgnacja polega na podlewaniu roślin w okresach suszy. 2-3 razy, wiosną i wczesnym latem, należy nawieźć iglaki nawozem wieloskładnikowym "dla roślin iglastych". Będą wówczas lepiej rosły, nabiorą właściwej barwy i odporności na choroby.
     Cięcie
     Jest kilka rodzajów cięcia: prześwietlające, odmładzające, zdrowotne oraz formowanie figur geometrycznych. Cięcie prześwietlające wykonujemy wtedy, gdy rośliny za bardzo się rozrosły. Najlepszy termin - koniec lutego, początek marca lub po zakończeniu wzrostu - czyli przełom sierpnia i września.
     Cięcie odmładzające stosuje się tylko u cisa, jednak z powodu wolnego wzrostu krzew regeneruje się powoli.
     Cięcie zdrowotne polega na usuwaniu pędów porażonych przez choroby. W czasie całego okresu wegetacji systematycznie musimy obserwować rośliny i wycinać porażone gałęzie.
     Cięcie formujące, czyli tworzenie figur geometrycznych, możemy wykonywać tylko na niektórych gatunkach iglaków. Nadaje się do tego cis oraz niektóre cyprysiki i żywotniki. Najlepiej znoszą cięcie rośliny młode, zdrowe i rosnące w półcieniu.
     Zielony płotek
     Iglaki doskonale nadają się na żywopłoty. Najpopularniejsze są zielone ściany z żywotnika zachodniego i ze świerka pospolitego.
     Żywopłoty z roślin drzewiastych (świerk, modrzew, choiny, cis) zakładamy z roślin młodych, 2-3-letnich. Sadzimy je pod koniec lata (drugim terminem sadzenia, przede wszystkim dla roślin z importu, jest wiosna - do końca kwietnia), a wiosną przycinamy wierzchołki na przyroście zeszłorocznym. Rośliny tniemy 1-2 razy w roku prowadząc je stopniowo w górę, dopóki nie osiągną zaplanowanej wcześniej wysokości.
     Natomiast żywopłoty z jałowców, żywotników i cyprysików zaczynamy przycinać, gdy najwyższe okazy osiągną planowaną wysokość żywopłotu.
     Stare żywopłoty, w zależności od gatunku krzewów, przycinamy 1-2 razy w sezonie. 2-krotnego cięcia wymagają świerki, modrzewie i choiny. Pierwszy raz przycinamy je przed ruszeniem wegetacji, drugi raz - na początku lata. Pozostałe gatunki tniemy raz, na początku lata.