Fredro urodził się 20 czerwca 1793 roku w Surochowie koło Jarosławia (dzisiejsze woj. podkarpackie). Gdy miał 13 lat, razem z ojcem przeprowadził się do Lwowa (jego matka na początku 1806 roku zginęła w pożarze domu).
Jako młody mężczyzna zaciągnął się do armii Księstwa Warszawskiego, gdzie za udział w bitwach został odznaczony Złotym Krzyżem Vitruti Militari, a później też Krzyżem Legii Honorowej.
Był masonem, członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk, wspierał Powstanie Styczniowe, od 1861 r. był posłem Sejmu Krajowego, przez co bardzo przyczynił się dla Galicji. W 1873 r. został członkiem Akademii Umiejętności. Miał spore posiadłości w Bieszczadach.
W 1828 r. poślubił Zofię z Jabłonowskich, po pierwszym mężu hrabinę Skarbkową, właścicielkę zamku w Odrzykoniu koło Krosna, gdzie później umiejscowił akcję słynnej "Zemsty".
Jako pisarz znany jest przede wszystkim z komedii opisujących życie prowincjonalnej szlachty. Pisał też wiersze - najbardziej znane to wiersze dla dzieci, takie jak "Paweł i Gaweł", czy "Małpa w kąpieli". Literaturoznawcy cenią Fredrę za mistrzostwo w opisywaniu charakterów postaci, giętki język i wielkie poczucie humoru.
Jego najsłynniejsze dramaty to m.in. "Damy i Huzary", "Śluby panieńskie", "Zemsta".
Aleksander Fredro zmarł 15 lipca 1876 we Lwowie. Został pochowany w Rudkach, niedaleko Lwowa.
Czytaj e-wydanie »
