
(fot. skan)
Od 1896 r. Grudziądz miał tramwaje konne, a trzy lata później - elektryczne. Przed Warszawą, i Krakowem.
Władze miasta zleciły budowę i uruchomienie linii tramwaju konnego o dł. 3,05 km spółce Strassenbahn Graudenz C. Behn & Co., która wywiązała się z zadania znakomicie. Konna linia tramwajowa biegła od dworca kolejowego, Długą, Starorynkową, Starą, Wybickiego i Legionów do ogrodu Tivoli, gdzie odbyła się Wystawa Rzemiosła Prus Zachodnich. Trasę obsługiwało 6 wozów tramwajowych. Tory miały szerokość 1000 mm.
Oficjalnie 12 maja 1899 r. tramwaje elektryczne pojawiły się na trasie (w rzeczywistości już 11 maja) obsługiwanej 6 wagonami silnikowymi. Wozy tramwaju konnego przebudowano na doczepne.
Pierwsze tramwaje elektryczne Grudziądz miał zatem wcześniej niż Warszawa (dopiero w 1905 r.), Kraków (w 1901 r) czy Lublin (1929 r). Ale na ziemiach polskich pierwszy tramwaj elektryczny ruszył w Bydgoszczy (1896), a następnie w Poznaniu (1897).
Łódź i i Wałbrzych uruchomiły linie elektryczne równocześnie z Grudziądzem.
Przeczytaj również: To ostatni taki tramwaj w Polsce! Wagon z numerem 222 zżera rdza... Czy to się zmieni?
Już przed I wojną były dwie linie tramwajowe
W 1900 r. władze Grudziądza odkupiły elektrownię i linię tramwajową. Utworzono spółkę Stadtische Elektrizitätswerk und Strassenbahn Graudenz. Na wagonach tramwajowych widniały napisy: Strassenbahn Stadt Graudenz.
Z pompą, 21 lipca 1911 r. otwarto drugą linię: od Rynku Zbożowego (alei 23 Stycznia), ul. Toruńską, Chełmińską do Bydgoskiej. Połączyła centrum z Przedmieściem Chełmińskim (przeżywało wówczas boom budowlany i gospodarczy). Liczyła 1,6 km (aż 10 przystanków).
W 1913 r. tabor tramwajowy wzrósł do 19 wozów silnikowych, a latem przedłużono linię o 500 m. do ul. Wiejskiej.
Pierwsza polska pieczęć "Miejskie tramwaje, elektrownie i wodociągi" pochodzi z 1920 r.
Zobacz także: Rozkład jazdy MZK Grudziądz
Czytaj e-wydanie »