Grudziądz: odbył się pierwszy festiwal prezentujący spektakle teatrów Kujaw i Pomorza

Znakomita aktorsko sztuka "Pakujemy manatki. Komedia na osiem pogrzebów" Teatru Wilama Horzycy z Torunia.

Pierwszy dzień festiwalu "Grudziądz scena otwarta" (sobota) rozpoczął Teatr Wiczy z Torunia "Czyścicielem dywanów".

Scena była kameralna, a emocje wielkie

- Z zaprezentowanych dwóch sztuk z Torunia, podobały mi się bardzo obie, ale "Czyściciel dywanów" Norberta Okonia bardziej - dzieli się na gorąco wrażeniami Judyta Latarska, studentka - z zachwytem obserwowałam aktorów, grających tuż przed nami. Wbezpośredniej bliskości. To pozwalało widzom o wiele bardziej "wejść" w spektakl, niemal w nim uczestniczyć. To nie szkodzi, że nie było wśród wykonawców znanych mi nazwisk. Spektakl został zagrany znakomicie. Warto było przyjść. Kupiłam karnet na wszystkie cztery spektakle. Nie żałuję.

Czyściciel dywanów myli adresy. Wchodzi na spotkanie osób, które odgrywają role w fikcyjnych sytuacjach. Sytuacje są wymyślone, ale obnażają ich prawdziwe charaktery.
Na małej scenie czworo aktorów eskaluje emocje do zenitu.
A widz myśli: - No tak, przecież na co dzień też gramy, udajemy kogoś, kim nie jesteśmy. Chcemy się za wszelką cenę bawić. Nie potrafimy żyć.

O to właśnie chodzi reżyserowi, Romualdowi Wiczy-Pokojskiemu, aby słowem emocjonalnym wpłynąć na widza, wciągnąć go do akcji. Abyśmy przeżyli wszystko razem z aktorami To się udaje.

Doskonale bowiem rozumiemy codzienne życie w ogromnym pośpiechu, gdy zapominamy o nas samych. Chcemy ze wszystkim zdążyć. Dzieje się to naszym kosztem.

Na dużej scenie Teatr Wilama Horzycy wystawił spektakl "Pakujemy manatki czyli komedia na osiem pogrzebów" Hanocha Levina. I znów mieliśmy powody do poważnej zadumy nad życiem. Szybkie tempo, przetaczający się przez pustą scenę (niczym poczekalnię) sznur postaci, "migawki" z rozpędzonego życia. Nagle - stop! Gdy przewożą zmarłego: postać w białym całunie.

- Ten festiwal jest krótszy, niż wiosenny, ale nawet dwudniowy daje nam cenne chwile na zatrzymanie się, zastanowienie nad tym, jak żyjemy - uważają grudziądzanki Helena Wysocka i Teresa Kondziela - inspiruje do przemyśleń. Oba toruńskie przedstawienia były świetne. Pokazano w nich, poprzez sztukę, samo życie. Treści były czytelne, m.in. dzięki bardzo dobrej grze aktorów i reżyserii. Rozpoznałyśmy aktorkę, która grała w obu tych sztukach, ale jakże inaczej. Co roku chodzimy na spektakle Grudziądzkiej Wiosny Teatralnej. Teraz mamy nadzieję, że jesienny festiwal też będzie już co roku. Przekonałyśmy się, że teatry z Torunia mają się czym pochwalić.

Nasze rozmówczynie żałowały jedynie, że do teatru przychodzą głównie widzowie średniego i starszego pokolenia. - Stanowczo za mało młodzieży! - podkreśliły.

W niedzielę wieczorem prezentowali się artyści bydgoscy. Obejrzeliśmy sztuki "Watt" Samuela Becketta (Teatr Studio Czyczkowy, reżyser Jerzy Welter) i muzyczne widowisko "We are the champions" (Teatr Polski), w reżyserii Łukasza Gajdzisa.
Jak wypadły - napiszemy jutro.

[email protected]
56/45 11 931