Indie? Z jednej strony bajecznie kolorowy Bombaj, z drugiej slumsy - opisuje toruńska podróżniczka

Weronika Majek poznała Indie od podszewki. Podczas spotkania w toruńskim Collegium Maius podzieliła się z nami wrażeniami z czteromiesięcznej podróży. - To niesamowity kraj. Z jednej strony widać bajecznie kolorowy Bombaj z Coca-Colą i tłumami turystów, z drugiej slumsy, w których zatrzymał się czas - opisuje podróżniczka. - Z powodu tych różnic trudno mówić o współczesnych Indiach.
Mimo oficjalnego zakazu wciąż funkcjonuje podział na kasty, grupy. Wśród nich są dalici, nieprzypadkowo zwani niedotykalnymi. - Ludzie wykluczeni, wiecznie szykanowani - opowiada pani Weronika. - W tradycyjnych częściach kraju jedyne miejsce, które mogą zamieszkiwać to tereny za cmentarzami. Przez wieki wchodząc do miasta, dalici musieli mieć drewnianą kołatkę sygnalizującą ich nadejście. Chociaż z drugiej strony, i tak mają zakaz wstępu do wiosek, miast. Praca? Od pięciu tysięcy lat parają się czyszczeniem latryn i podobnymi prostymi, "nieczystymi" zawodami Ba, robią to gołymi rękoma. Czasem za pięć rupii czy dwa kokosy popilnują pola. Łowią ryby. Bywa że pracują w barach z jedzeniem. Ale trudno znaleźć osobę, która zdecyduje się ich przyjąć.

W Indiach żyje około 150 milionów dalitów. Jak podkreśla pani Weronika, nigdy się nie zbuntowali, nie zażądali reformy, zmian na lepsze. Pięćdziesiąt lat temu Bhimrao Ramji Amnedkar wprowadził równość. O prawa niedotykalnych walczyli także Mahatma Gandhi i Jawaharlal Nehru, pierwszy premier Indii. Udało im się poprawić sytuację dalitów? Dla niedotykalnych zarezerwowano 25 proc. posad w indyjskiej administracji. Kolejny przywilej - dotacje dla uczniów państwowych szkół.

- Niestety, pewnych rzeczy nie da się zmienić - dodaje pani Weronika. - Niedotykalni nie potrafią pisać i czytać, nie liczą. Jak mają pracować w urzędach? Odbywa się handel stołkami, które na nich czekają. Ludzie kombinują, jak mogą. Dochodzi nawet do przekrętów, gdy bramin (członek najwyższej kasty) płaci za status dality. Poza tym faworyzowani niedotykalni natrafiają na niechęć reszty społeczeństwa, są szykanowani. Dalej mają ciężko. Żadna osoba nie może przestać być dalitą. Prędzej udałoby się to całej wiosce, ale nigdy nie spotkałam się z podobnym przypadkiem. Cóż, gdybym urodziła się dalitką, wzięłabym kokosa na drogę i ruszyła do Tybetu.

Na pociąg, rezerwacja

Wybierasz się do Indii? Mamy kilka użytecznych rad. - Trzeba pamiętać, by z góry rezerwować miejsca w pociągach - wymienia pani Weronika. - Kupno biletu w dniu wyjazdu? Możemy o tym zapomnieć. Niekiedy trudno nawet zdobyć bilety na podróż, którą planujemy na za tydzień. Przyda się także cierpliwość. Na pociąg można czekać i z piętnaście godzin. Kolejna sprawa - plaże. Bywają miejsca, które przypominają toalety publiczne. Hindusi są za to niezwykle otwarci i wyjątkowo gościnni. By udostępnić gościowi własne łóżko, mogą nawet przespać się w ogródku.
Uwaga, lepiej nie namawiać ich do zmiany wiary. W Indiach, jak opowiedział pani Weronice jeden z napotkanych baptystów, grozi za to nawet … dziesięć lat więzienia.

- Wśród osób, które poznałam był John Pradeep, który stworzył fundację dającą dzieciom szanse na rozwój i naukę - dodaje dziennikarka. Kto chce wspomóc najmłodszych Hindusów, może wysłać dowolną kwotę na bankowe dane: Baptist Christian Social Organization, numer konta: 346 522 040 707.