Jan Śniadecki człowiek, który latał!

     Dziś zagadką pozostaje fakt, dlaczego ów list nigdy do Żnina nie dotarł? Przynajmniej nie zachowały się żadne informacje o tym fakcie. Z przyjemnością więc (choć mamy świadomość, że brzydko jest czytać cudzą korespondencję) prezentujemy zawarte tam treści...
     Dan w Krakowie 1 kwietnia 1784 r.
     Ucałowania dla Pani Matki i pozdrowienia dla Pana Ojca.
     Małemu Jędrzejkowi takież same. Niech mu Mama wytłumaczy historią o naszem eksperymencie. Jestem tym, co się wydarzyło 1 kwietnia wielce podekscytowany.
     Razem z mojemi kolegami otrzymane ze szkoły fundusze przeznaczyliśmy na godną i porządnie przeprowadzoną próbę z Banią powietrzną. Wcześniej Szanownemu Ojcu pisałem szczegóły naukowe i techniczne, do niego możesz się udać po objaśnienia. Moi koledzy to też Janowie (Jak mawia nasz Franciszek - trzech Janów to potęga). Nasza powietrzna machina wielką była: mierzyła w górę 9 m., a na szerokość 7,80 m. Napełniona była gorącem powietrzem z pieca, która to czynność wiele nam kłopotów przysporzyła. Bania wzniosła się pięknie nad Ogrodem Botanicznym z wielką wspaniałością przy okrzykach wszystkich spektato-rów. Och, cóż za radość Matko Moja! Szczęście mię przepełnia dziś jeszcze! W powietrzu owa bania była pół godziny. Jam z kolegami czynił pomiary kątowe wysokości i to wiemy, iż uniosła się na wysokość 4000 m.! Cóż większego ludzki rozum może wymyśleć?!
     Takież moje marzenia - muszę wyznać - były, gdym jako dziecię nad wody żnińskiej brzegiem stał, ptakom lotu zazdroszcząc, myśląc o locie Ikaryjskim.Takem szczęśliwy! We dwa tygodnie przybędę, to Jędrkowi mały model z papieru przywiozę. A ty możesz spokojnie myśleć, iżem czasu nie zmarnował w Krakowie. Wasz Jan.