Zasiłek chorobowy wynosi 100 proc. podstawy wymiaru, jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży. Podstawą do wypłaty zasiłku w tej wysokości jest zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z kodem literowym"B" lub odrębne zaświadczenie stwierdzające ciążę.
W przypadku osoby ubezpieczonej będącej pracownikiem podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Także w sytuacji, gdy w okresie ostatnich 12 miesięcy przed wystąpieniem niezdolności do pracy nastąpiła zmiana wysokości wynagrodzenia na skutek zmiany stanowiska pracy lub zmiany warunków wynagradzania ustalonych w umowie o pracę lub innym akcie nawiązującym stosunek pracy, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku uwzględnia się przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy.
Za wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku uważa się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, finansowanych ze środków pracownika.
Przy ustalaniu podstawy wymiaru omawianego świadczenia uwzględnia się inne składniki wynagrodzenia, jak premie, nagrody, czy dodatki wówczas, gdy odprowadzana jest składka na ubezpieczenie chorobowe za wyjątkiem tych, które na podstawie przepisów płacowych lub umowy o pracę przysługują pracownikowi za okres pobierania zasiłku chorobowego.
Zatem w sytuacji, gdy układy zbiorowe pracy, przepisy o wynagradzaniu lub umowa o pracę nie zawierają jednoznacznych postanowień o zachowaniu przez pracownika prawa do określonego składnika wynagrodzenia w czasie pobierania zasiłku, wówczas składnik ten należy wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku. Również w przypadku, gdy przepisy płacowe albo umowa o pracę nie zawierają wyraźnych postanowień w kwestii zmniejszania składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku, podlega on uwzględnieniu w podstawie wymiaru, w kwocie faktycznej.
Ustalanie prawa do zasiłku chorobowego i jego wypłatą należy do obowiązków pracodawcy lub ZUS. Uzależnione jest to od liczby ubezpieczonych zgłaszanych do ubezpieczenia chorobowego przez płatnika składek. Gdy przedsiębiorca zgłasza do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, wówczas to on nalicza i wypłaca zasiłki chorobowe swoim pracownikom. Liczbę ubezpieczonych ustala się na dzień 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego. Natomiast w sytuacji, gdy pracodawca zgłasza do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 osób, wówczas ZUS ustala prawo i wypłaca świadczenia chorobowe ubezpieczonym zatrudnionym u tego płatnika. Bez względu na liczbę osób zgłaszanych do ubezpieczenia chorobowego pracodawca zobowiązany jest do wypłaty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego.
Jeżeli płatnikiem zasiłku jest zakład pracy wówczas wypłaty należnego świadczenia dokonuje z własnych środków, a następnie o kwotę wypłaconych zasiłków pomniejsza składki na ubezpieczenia społeczne, które jest zobowiązany opłacić za zatrudnionych pracowników.
Od kilku lat prowadzę firmę i zatrudniam pracowników. Obecnie pracownica poszła na zwolnienie lekarskie - problemy z ciążą. W jakiej wysokości przysługuje jej zasiłek chorobowy? Jaka jest podstawa wymiaru zasiłku jeżeli ta osoba pracuje u mnie 3 lata, a w ciągu ostatniego roku nastąpiła u niej zmiana wynagrodzenia? Czy premię należy wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku? Kto powinien wypłacić ten zasiłek, czy ja jako pracodawca, czy zrobi to ZUS?
