Monika Jankowska

- To mama namówiła mnie do udziału w plebiscycie "Miss Wakacji". Wcześniej wysłała jeszcze do fotografa, a później zapakowała zdjęcie i tak trafiłam na łamy "Pomorskiej".
Nie ma wcześniejszych doświadczeń w konkursach. - To mój debiut. I bynajmniej udany. Co cieszy, mam poparcie koleżanek.
Za kilka dni rozpoczyna naukę w II klasie Liceum Ogólnokształcącego w Kościelcu.- W przyszłości, po studiach, chciałabym pracować z dziećmi. Najlepiej w żłobku. Albo przedszkolu. To przeszło z mamy na mnie. Też o tym zawsze marzyła. Jej się nie udało. Mam więc nadzieję, że teraz ja pójdę za pragnieniami i to z sukcesem.
Nie zniechęcają, ani tym bardziej nie przerażają Moniki informacje, że niełatwo jest pracować z dziećmi w ostatnich latach. - Dogaduję się z każdym maluchem.
Po szkole lubi śpiewać. - W gimnazjum przez trzy lata należałam do kółka wokalnego. W liceum - tylko przez pierwsze pół roku. Później trzeba było zająć się nauką. Ale śpiewanie we krwi mi zostało. Tyle że robię to w domu. Nie mają wyjścia. Muszą mnie słuchać.
W repertuarze ma rozmaite utwory. - Najczęściej to, co szybko wpada w ucho. Choćby piosenki Moniki Brodki. Uwielbia też rowerowe wędrówki. - Wtedy wypuszczam się jak najdalej od bloków.
Co zrobiłaby z górą pieniędzy? - Pomogłabym biednym, ale i ciężko chorym dzieciom. I wspomogłabym domy dziecka. Chociaż oczywiście mam świadomość, że nie wszystkich dałoby się wesprzeć. A co dla siebie? Wybrałabym wędrówkę po sklepach z ciuchami, bo lubię się przebierać.
Ale na jedno Monika nie zdecydowałaby się na pewno. - Nie przeprowadziłabym się do wielkiego miasta. Molochy mnie przerażają. A ja lubię ciszę.