Początki szkoły znajdującej się przy ul. Mickiewicza w Świeciu, noszącej imię wieszcza, sięgają roku 1857 i związane są z decyzją króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV i cesarza Wilhelma, za sprawą których przeniesiono miasto na drugi brzeg Wdy. Miało to w przyszłości chronić Świecie przez zalewaniem.
Inicjatorem powstania szkoły był Franciszek Miernicki, twórca elementarza języka polskiego. Budowa, rozpoczęta w 1860 r., zakończyła się trzy lata później. W 1876 r. w budynku znajdowały się: ośmioklasowa szkoła podstawowa, miejska - progimnazjum i szkoła dla dziewcząt. Po włączeniu Świecia do ziem polskich, w murach placówki działała też Szkoła Specjalistów Morskich kształcąca: artylerzystów, sterników sygnalistów, torpedystów i sterników. To dosyć niezwykłe zważywszy na odległość od morza. Zajęcia odbywały się na Wdzie i Wiśle.
W czasie II wojny światowej, podobnie jak w przypadku innych placówek oświatowych, utworzono szkołę niemiecką. W 1945 w gmachu stacjonowała jednostka namiaru radiolokacyjnego Armii Czerwonej.
Pierwszym powojennym kierownikiem szkoły był Stanisław Żebrowski. Potem kolejno na tym stanowisku pojawiali się: Franciszek Konopacki, Elżbieta Gańcza, Stefan Tepper, Irena Stasiewicz, Maria Michałkiewicz.
W latach 80. "siódemka" słynęła z krzewienia kultury marynistycznej. Spoglądając na najnowszą historię trzeba odnotować prężnie działający UKS, promujący piłkę ręczną. Na niwie kulturalnej wysoki poziom niezmiennie utrzymuje zespół kociewski "Świeckie Gzuby".
Czytaj e-wydanie »
