Kolekcja fajansu włocławskiego w zbiorach Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej liczy 14 tysięcy egzemplarzy, wyprodukowanych w latach 1981-1991. Są to zbiory bardzo różnorodne, począwszy od historycznych już, zabytkowych egzemplarzy, poprzez fajans ludowy, z tradycyjnymi dekoracjami kwiatowymi, wśród których królowała kobaltowa róża aż do niedocenianego do tej pory fajansu fantastycznego, który powstawał w latach 1953-1965. W gmachu Zbiorów Sztuki Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej można oglądać pierwszą monograficzną wystawę produkcji włocławskich fabryk fajansu z tych lat.
- Pod względem artystycznym okres ten był jednym z najciekawszych rozdziałów w polskim wzornictwie przemysłowym i jednym z najciekawszych w historii włocławskich fabryk fajansu - mówi Piotr Nowakowski, kurator wystawy, dyrektor MZKiD. - Wyroby pochodzące z tego czasu wpisują się mocno w krajobraz kulturowy okresu polskiej "odwilży", który zaznaczył się niespotykanym dążeniem do umasawiania nowoczesnych form artystycznych.
W tym czasie we Włocławku produkowano fajanse o nowoczesnej ekspresyjnej stylistyce, wykańczane abstrakcyjnymi, wielobarwnymi dekoracjami. Wyroby z tamtych lat określa się potocznie mianem "picassów". Były one dziełem artystów pracujących we włocławskim Ośrodku Wzorcującym: Jana Sowińskiego, Elżbiety Piwek-Białoborskiej i Wita Płażewskiego. To dzięki ich inwencji twórczej fajanse włocławskie podbijały rynki zagraniczne. Dzisiaj ponownie wraca moda na tamtą stylistykę, która przez kolejnych czterdzieści lat pozostawała w cieniu "błękitnych kwiatów".
Oprócz całej gamy oryginalnych fajansowych wyrobów galanteryjnych, stołowych, oświetleniowych o cechach wybitnie dekoracyjnych - na przykład popularnych bombonierek czy lamp rogatych - na wystawie można oglądać m.in. meble, tkaniny, obrazy, a nawet sprzęty radiowo-telewizyjne z przełomu lat 50. i 60. Aranżacja plastyczna wystawy pozwala przenieść się w klimat tamtych lat. Dla starszych widzów jest to sentymentalna podróż do przeszłości, a dla młodszych odkrycie najbarwniejszego okresu szarej rzeczywistości PRL.
