Piotr Tworek komentuje mecz: Japonia - Paragwaj

- Brazylia w grupie grała spokojnie, zbytnio się nie angażując, oszczędzając siły na kolejne mecze. Paragwaj czy Japonia musiały wykrzesać wielkie pokłady energii, by przejść dalej. Dlatego Honda czy Roque Santa Cruz nie byli tak szybcy jak w poprzednich meczach. Przeprowadzali tylko pojedyncze akcje, a potem długo nie było ich widać.

Bardziej świeżsi byli jednak Paragwajczycy, którzy raz na jakiś czas stwarzali groźną sytuację.
- Zauważyłem dwie nowinki taktyczne. W ustawieniu defensywnym zespołu z Azji była duża odległość między Hondą a dwiema liniami pomocy i obrony. Po stracie piłki Japończycy w ogóle nie byli zainteresowani jej odbiorem na połowie rywali, tylko skupiali się na pressingu przed własnym polem karnym. Zostali ustawieni przez trenera Okadę, by nie stracić gola. Szkoleniowiec liczył, że podobnie jak z Danią uda się coś zdobyć ze stałego fragmentu gry.

Jeśli chodzi o Paragwajczyków to ciekawie rozwiązali wykonywanie stałych fragmentów gry. Stosowali trójkąty. Dwóch ludzi stosowało wybloki dla trzeciego, a ten wychodził na czystą pozycję, ale niestety nie trafiał.

Podobała mi się gra bocznych obrońców zespołu z Ameryki Południowej. Obaj wykorzystali to, że Japończycy skupili się na zaryglowaniu środka boiska i zostawili puste boczne sektory boiska. Szczególnie Morel robił dużo zamieszania i stwarzał okazję swoim partnerom.

Trudno oceniać, kto bardziej zasłużył na awans. Chyba jednak Paragwaj, bo karne też trzeba umieć strzelać, a nie tylko liczyć na loterię.

Czekam czy Paragwajczycy zdołają się odbudować fizycznie i zebrać siły na pojedynek ćwierćfinałowy. Hiszpania to przecież rywal z całkiem innej półki niż Japonia.