Plazma czy LCD, oto jest pytanie?

Sklepy prześcigają się w ofertach i namawiają do nabycia plazmy lub LCD-eka. A klient ma dylemat, co wybrać?

Jak przychodzi co do czego, to wcale nie jest tak łatwo się zdecydować. Przede wszystkim musimy wziąć pod uwagę zasobność kieszeni, bo nadal jest to wydatek kilku tysięcy złotych oraz wielkość nowego telewizora. Wielki ekran w małym pokoju mija się z celem.

Trochę historii
Pierwszy był wyświetlacz ciekłokrystaliczny. W 1888 roku podczas badań z biologii odkryto ciekły kryształ i jego właściwości zmian w przepuszczaniu światła. Ale dopiero w 1969 roku wynaleziono wyświetlacz ciekłokrystaliczny. Pierwszy przenośny komputer z ekranem ciekłokrystalicznym powstał w 1986 roku. Ciągły postęp w elektronice i miniaturyzacji sprawił, że od kilku lat ciągle się zwiększa udział telewizorów LCD w rynku na rzecz telewizorów plazmowych.

Technologia plazmowa jest młodsza i zaczyna się w latach 60. XX wieku. W 1964 wynaleziono pierwszy pomarańczowy wyświetlacz plazmowy, a w 1992 pojawił się pierwszy telewizor plazmowy. Miał 21 cali. Od 1997 roku rozpoczęła się masowa produkcja i sprzedaż, niestety, wtedy dostępna dla bardzo zamożnych. W pierwszych latach XXI wieku ceny plazmy spadły dziesięciokrotnie i wydawało się, że to plazma zdobędzie rynek. Jednak niższe koszty produkcji telewizorów LCD odwróciły tę tendencję na rzecz tych ostatnich.

Tradycyjne telewizory kineskopowe, choć wcale nadal nie najgorsze, od 2001 roku są w odwrocie i ich koniec jest już bliski.

Wady i zalety telewizorów LCD
Mimo że już pojawiają się LCD-eki oświetlane diodami LED, to ze względu na cenę, w sprzedaży jest więcej ekranów LCD podświetlanych lampami fluorescencyjnymi. Skutkiem tego ekran wytwarza dużo światła. Dlatego uzyskanie pełnej czerni, takiej jak w plazmach, jest praktycznie niemożliwe. Przy ciemnych obrazach mogą być problemy z odróżnieniem półcieni. Odbija to się na kontraście.

Ciekły kryształ, jako substancja, ma pewną bezwładność. Poszczególne piksele nie potrafią się tak szybko przełączać i przy dość dynamicznych scenach można zauważyć smużenie.

Dziś już kąt widzenia bywa większy niż 170 stopni. Jeszcze kilka lat temu był to problem.

Zaletą jest niskie zużycie prądu, znacznie mniejsze niż w plazmach. Również się mniej nagrzewają. LCD-eki mają dobrą rozdzielczość i ostrość obrazu oraz są trwalsze od plazmowych. Ekrany LCD nie zawierają luminoforu, który z latami się wypala.

Wady i zalety telewizorów plazmowych
Ponieważ ekran plazmowy, w przypadku Full HD, to 6 220 800 minilamp jarzeniowych, w związku z tym spory pobór prądu i spora emisja ciepła. Ale również, jeśli siedzimy za blisko, to jesteśmy narażeni na promieniowanie.
Inną wadą są rozmiary telewizora, wymusza to technologia. Produkcja mniejszych niż 0,3 mm komórek jest niemożliwa, więc najmniejsze telewizory plazmowe mają 35 cali. Duże gabaryty wiążą się ściśle z wagą. Telewizory plazmowe są znacznie cięższe od LCD-eków, ale za to cieńsze.

Zmianę jasności obrazu uzyskuje się przez wielokrotne zapalanie i gaszenie piksela. Dlatego oko odbiera efekt migotania, co może się wiązać z późniejszym zmęczeniem wzroku.

Należy również pamiętać o tym, że telewizorów plazmowych nie należy przenosić lub transportować poziomo. Taka pozycja może go trwale uszkodzić.
Główną zaletą jest większe spektrum barw niż w LCD-ekach oraz prawdziwa czerń. Plazmowe telewizory mają również lepszy kontrast. Obraz nie smuży oraz kąt widzenia jest taki sam jak w telewizorach kineskopowych. Im większy ekran, tym lepszy obraz.

Co wybrać?
Nie ma idealnej recepty. Oprócz ceny i wielkości telewizora ważny jest sygnał telewizyjny. Na przykład plazma dobrze współpracuje z sygnałem analogowym, z kablówkami czy platformą cyfrową. Dla LCD-eka najlepszy jest sygnał z platformy. A może poczekać? Na lata 2010-11 zapowiadany jest ostry szturm telewizorów OLED. Ich produkcja będzie tańsza. Więc cena będzie porównywalna lub niższa od plazmy i LCD. OLED-y mają lepszy obraz, wspaniały kontrast, więc na EURO 2012, nowy zakup, jak znalazł.

Przekątna a odległość od telewizora

Należy kierować się zasadą, w której odległość obserwatora od ekranu to 4-5 długości przekątnej (1 cal przekątnej to ok. 2,5 cm). Ponieważ zależność ta jest stała, wystarczy wstawić przecinek między cyfry oznaczające przekątną, aby uzyskać minimalną odległość oglądania, np. 32' - 3,2m, 36' - 3,6m itd.

CO MÓWIĄ PARAMETRY?

Rozdzielczość - jest podawana w pikselach. Im większa, tym lepsza. Full HD to 1920x1080 pikseli.
Kontrast - jest to stosunek najjaśniejszego do najciemniejszego punktu obrazu. Im większy, tym lepszy.
Kąt widzenia - w dobrych telewizorach wynosi on 85 stopni od osi, czyli 170 stopni całkowitego kąta.
Jasność - podawana w kandelach na metr kw. Im większa, tym lepsza.
Czas reakcji - czyli, ile czasu mija między kolejnymi reakcjami piksela. Im krótszy, tym lepszy.