Warszawa Śródmieście z widocznymi ruinami dworca, 1945 rok
Warszawa to jedno z miast, które w czasie II Wojny Światowej ucierpiały najbardziej. Podczas Powstania Warszawskiego zniszczeniu uległo 25% zabudowy lewobrzeżnej Warszawy. Na Warszawę Niemcy wydali wyrok: miała ulec całkowitemu spaleniu.
Po kapitulacji powstania 2 października 1944, Niemcy zobowiązali się oszczędzić pozostałe w mieście mienie publiczne i prywatne - niestety nie dotrzymali obietnicy. 9 października 1944 Himmler nakazał kompletne zniszczenie miasta, po uprzednim opróżnieniu go z wszystkich wartościowych dla Rzeszy materiałów.
Proces doszczętnego burzenia miasta przerwała dopiero sowiecka ofensywa w styczniu 1945 roku. Ostatecznie wojna przyniosła zniszczenie 84% zabudowy lewobrzeżnej Warszawy.
przejdź dalej, by zobaczyć aktualne zdjęcie ->
Warszawa, centrum wraz z dworcem i Pałacem Kultury, 2020 rok
przejdź dalej, by porównać aktualne zdjęcie z archiwalnym ->
Wrocław, rynek wraz z ratuszem, 1943 rok
Choć zdjęcie pochodzi z 1943 roku, ukazuje Wrocław jeszcze przed największymi zniszczeniami. Miasto długo pozostawało z dala od działań wojennych. Aż do 1944 panował tu względny spokój. Apokalipsa nadeszła pod sam koniec wojny, w 1945 roku.
Wtedy też, podczas oblężenia miasta (od 13 lutego do 6 maja), budynki obróciły się w 18 milionów metrów sześciennych gruzu. Życie straciło ponad 150 tysięcy osób, a 700 tysięcy zostało zmuszonych do opuszczenia Wrocławia.
przejdź dalej, by zobaczyć aktualne zdjęcie ->
