Radziejów u progu niepodległości - RDK zbiera historyczne pamiątki, fotografie, dokumenty, wspomnienia

Interesujący organizatorów okres to lata 1914 - 1920 od wybuchu I wojny światowej do wojny bolszewickiej. Zachęcają do przeglądania szuflad, schowków i różnych zakamarków, skrywających z pewnością stare rodzinne fotografie, akty urodzenia, akty nadania ziemi, świadectwa rzemieślnicze, różne ulotki, plakaty, pisma oraz medale, znaczki pocztowe, numizmaty, listy, karty pocztowe, statuetki i inne wyroby, słowem wszystko co dotyczy wspomnianego okresu.

- Chcemy pokazać zwykłych i niezwykłych ludzi żyjących na Kujawach Radziejowskich, zmagających się z ówczesną codziennością, a może też i walczących z bronią w ręku w różnych armiach - dodaje Maciej Maciejewski. - Jeśli znajdziecie waszym zdaniem coś ciekawego, dzwońce, piszcie maile, a my przyjedziemy, sfotografujemy i opiszemy wasze skarby. Nic nie zabieramy, robimy tylko kopie, z których powstanie duża wystawa fotograficzna i okolicznościowe wydawnictwo.

Co warto zobaczyć w Radziejowie [zdjęcia]

Do zbiorów RDK trafiła kolejny pamiątka z tego okresu:

Gdy zobaczyłem pierwsze strony rodzinnego albumu odniosłem wrażenie jakbym znalazł się nagle w XIX wieku. W pamięci ożyły sceny choćby z filmu "Noce i dnie", gdzie w letnie popołudnia ulicami miast przechadzają się damy z parasolkami w długich sukniach i fantazyjnych kapeluszach w towarzystwie panów odzianych we fraki i cylindry lub w letnie garniturach ze słomkowymi kanotierami na głowach. Tu i ówdzie suną w dorożkach carscy oficerowie w białych galowych mundurach z ozdobnymi epoletami
A wszystko to za sprawą pani Wioletty Kubiak z Piotrkowa Kujawskiego, która już jakiś czas temu zaprosiła mnie do domu, w związku akcją RDK "Moja rodzina u zarania Niepodległej Rzeczypospolitej".

Nie widziałem jeszcze tak pieczołowicie prowadzonego domowego archiwum.

Nagle otoczyły mnie doskonale zarchiwizowane zdjęcia, świadectwa szkolne, listy, wycinki prasowe i inne pamiątki, i wspaniałe historie rodzinne, którymi Pani Wioletta, dzieliła się z zacięciem profesjonalnego archiwisty.

Dziś przytaczam tylko drobny fragment opowieści o prababci Pani Wioletty -Stanisławie Skubikównie ur. w 1897 roku, w Warszawie, w domu wysokiej rangi urzędnika pocztowego, absolwentce warszawskiej, 7 klasowej Szkoły Handlowej Żeńskiej T. Raczkowskiej. Wg. świadectwa ukończenia szkoły z 1914 roku pisanego oczywiście po polsku i po rosyjsku, Stanisława trafiła do szkoły jako 14 - letnia panienka. Spośród 27 przedmiotów takich jak standardowe: geometria, arytmetyka, język polski czy rosyjski uczyła się także botaniki, zoologii, chemii, geografii, fizyki z kosmografią, geologii z mineralogią, buchalterii, geografii handlowej, ekonomii politycznej, prawoznawstwa, rysunku i innych w tym języka niemieckiego i francuskiego, z którego to otrzymała najwyższe oceny. Przez kilka lat pracuje i dokształca się w różnych szkołach m. innymi w seminarium nauczycielskim.

Pod koniec lat 20 - tych nasza bohaterka trafia na Kujawy, tu wstępuje w związek małżeński z Józefem Kalwa. W 1933 roku zostaje Dyrektorką Szkoły w Byczu, w Gminie Piotrków Kuj. gdzie mieszka i pracuje ponad 30 lat. Na początku lat 70-tych XX wieku przeprowadza się do Piotrkowie Kuj.

Stanisława Kalwa z domu Skubik zmarła w 1979 roku a prochy jej spoczywają na cmentarzu parafialnym w Piotrkowie Kujawskim.