Pier­wszym polskim pacjentem zero był 66-letni Mieczysław Opałka z Cybinki w województwie lubu­skim. 4 marca 2020 roku zdia­g­nozowano u niego SARS-CoV-2. Wirus zaatakował go prawdopodobnie w Niemczech. Mężczyzna wrócił do Polski autobusem. I wtedy się zaczęło.

- Pacjent był na popularnym jarmarku w Niemczech, w miejscowości Heins­berg, gdzie jest ileś tam zachorowań - mówił dr Jacek Smykał, szef Klinicznego Oddziału Zakaźnego Szpitala U­niwersyte­ckiego w Zielonej Górze.

---->

Wtedy jeszcze ministrem zdro­wia był Łukasz Szumow­ski, z niepokojem patrzyliśmy na je­go coraz bardziej zmęczone oczy i wsłuchiwaliśmy się w jego sło­wa - najpierw wyśmiewał mase­czki, by później nakazać ich noszenie wszystkim. Ten sam, któ­ry sprawił, że jego resort kupił od firmy E&K z Lublina (właściciel to były handlarz bronią), 1200 respiratorów za niemal 200 mln zł. O pacjencie zero opowiadał: - Na­wet, odpukać, słyszałem, że czu­je się już w miarę dobrze. Nie jest to człowiek, który jest obciążony wielochorobowością.

---->

Gdy zakażonych i zmarłych zaczęło przybywać, do porządku dziennego przeszły komunika­ty: „miał choroby współ­istnieją­ce, które przyczyniły się do zgo­nu”.

---->

Budowało nas to, że mimo ha­sła „Zo­stań w domu”, ludzie zbliżyli się do siebie, jak nigdy wcześniej; gazety zainicjowały akcję „Telefon do seniora”, ruszyła sąsiedzka pomoc. W narodowe szycie maseczek włączały się osoby po osiemdziesiątce. Dzieci, którym zdalnie przyszło się uczyć, wyciągały o­statnie pieniądze ze skarbonek i przekazywały je na zakup materiałów.

---->