Małżonek uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia traci prawo do jakichkolwiek alimentów. Może o nie wystąpić ten z małżonków, który ma w ręku wyrok rozwodowy bez orzekania o winie, z winą przypisaną obojgu bądź przypisaną wyłącznie drugiemu małżonkowi.
Rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i znajduje się w niedostatku, może żądać od eksmałżonka środków utrzymania w zakresie odpowiadającym swoim usprawiedliwionym potrzebom oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym byłego małżonka.
Niedostatek to stan, gdy ktoś własnymi siłami nie jest w stanie zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb życiowych.
Wyłączna wina
Jeżeli jednen z małonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, to sąd może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nawet nie znalazł się w niedostatku.
Do kiedy?
Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez niego nowego małżeństwa. Jeśli zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, to obowiązek ten wygasa po pięciu latach od orzeczenia rozwodu , chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności, np. chorobę, kalectwo czy też przejście na emeryturę, sąd termin ten przedłuży.
W przypadku separacji obowiązek alimentacyjny nie wygasa z upływem pięciu lat od chwili jego ustanowienia.
