"Siekiera, motyka..." to jej piosenka. W czwartek otwarcie wystawy przedstawiającej postać Anny Jachniny

Anna Jachnina urodziła się w 1914 roku w Ciechocinku. Maturę zdawała w 1933 r. we Włocławku, u Sióstr Urszulanek.
W 1935 r. wyszła za mąż za Juliana Jachnę, kapitana z 36. pułku Legii Akademickiej. Po ślubie przeprowadziła się do Warszawy.
Była bardzo piękna i elegancka. Do wybuchu wojny wiodła beztroskie, pełne zabawy życie.

Tragiczne wydarzenia

1 września 1939 traci córeczkę Lalę. Dziecko umiera po długiej chorobie. Na Warszawę, w której mieszka spadają bomby. Po jakimś czasie zostaje sama. Przyjmuje pseudonim "Hanna" i działa w Komisji Propagandy Okręgu Warszawskiego. Przez cały czas trwania wojny pisze pamiętnik. Do tego teksty kabaretowe i piosenki. Jest autorką słynnej "zakazanej piosenki" pt. "Siekiera, motyka..."
W czasie wojny trafia na Pawiak a następnie do Auschwitz, gdzie ratuje współwięźniarki. Wyjeżdża do Szwecji, by w 1946 powrócić do Polski. Do Bydgoszczy.

Dziennikarska kariera

W 1948 roku Jachnina rozpoczyna pracę w Radiu Pomorza i Kujaw. Jej działką staje się wieś, dokąd jeździ wozem transmisyjnym. Wyjeżdżała na kilkodniowe wyprawy w głąb Pałuk, Kujaw, Krajny, ziemi borowiackiej, Kaszub. Tam wyszukiwała nieodkryte talenty. Odkrywa m.in. śpiewaczki pałuckie - Rozalię Łukaszewicz i Franciszkę Tubiszową.
Więcej na temat Anny Jachniny można przeczytać w artykule "Zabić wojnę śmiechem" na stronie pomorska.pl. Albo dowiedzieć się z wystawy, która zostanie otwarta w czwartek w budynku głównym UKW przy ulicy Chodkiewicza 30 o godz. 16.30. Polecamy!