Skała w Białochowie „wyszła” spod ziemi. Pamięta czasy lodowcowe [zdjęcia]

Smaki Kujaw i Pomorza - sezon 4 odcinek 10

Dziś przyglądamy się wyłącznie skale na stanowisku dokumentacyjnym „Białochowo” w powiecie grudziądzkim, na terenie Gór Łosiowych i nadleśnictwa Jamy. To sam północny „czubek” województwa kujawsko-pomorskiego w pobliżu drogi krajowej nr 55 (na zachód od niej).

Zdecydowanie warto tu się wybrać. Skała nie jest wielka, ale jest! Już ten fakt zasługuje na uwagę, jak i ten, że geneza tego tworu geologicznego jest niezwykle ciekawa – to tzw. zlepieniec plejstoceński, rodzaj piaskowca powstałego na skutek sprasowania pod ogromnym ciśnieniem warstw piasku, które zostały scementowane węglanem wapnia.

Skała kształtowała się plejstocenie - epoce trwającej ponad 2,5 miliony lat i zakończonej ok. 10- 12 tys. lat temu, czyli u schyłku ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Ogromne ciśnienie na piaski i żwiry było wynikiem napierania czapy lądolodu.

Formacja „Białochowo” nazwana została wychodnią i wystaje spod ziemi na stoku opadającym ku jarowi, którym po większych opadach płynie Struga Dusocińska (Dusocinka), dopływ Osy. To wysoczyzna morenowa w przykrawędziowej strefie Basenu Grudziądzkiego, czyli największego rozszerzenia Doliny Dolnej Wisły między bydgoskim Fordonem a Żuławami. Wszystko tu, prócz szaty roślinnej, jest dziełem lodowca i jego topniejących wód.

Wychodnia to jedyne w województwie kujawsko-pomorskim stanowisko dokumentacyjne – takie, które jest ważne dla nauki i dydaktyki. Procesy geologiczne mogą tu poznawać przyszli geolodzy. A i dla zwykłych turystów i krajoznawców jest to pouczająca lekcja.

Do tego miejsca można dojść bezpośrednio z drogi krajowej nr 55. Można to zrobić ze wschodniej strony jezdni i przejść bezpiecznie przepustem wodnym pod ruchliwą drogą na stronę zachodnią. Przepust, czyli rodzaj tunelu, jest zwykle suchy. Woda pojawia się tylko w okresach intensywnych opadów.

Zwykle jednak turyści rozpoczynają wycieczkę do skały na początku leśnej ścieżki dydaktycznej „Białochowo" – na placu edukacyjnym. To północne rubieże wsi Mokre, dokąd można dojść spod gotyckiego kościoła w tej miejscowości ulicą Błękitną (ok. 1000 m).

Trasa ścieżki dydaktycznej (1900 m) rozpoczyna się ogólną ekspozycją o tematyce przyrodniczo-leśnej. Potem wiedzie nas przez malownicze tereny na zboczach Gór Łosiowych.